« و لا تحسبن الدين قتلوا في سبيل الله امواتاً بل احيا عند ربهم يرزقون.» گمان مبريد کساني که در راه خدا کشته مي شوند، مرده اند بلکه زنده اند و نزد خدا روزي مي خورند. من محمود دايه علي وصيتنامه ي خود را...

اي کساني که ايمان آورده ايد جهت چيست که براي جهاد در راه خدا به خاک زمين دل بسته ايد؟ آيا راضي به زندگي دنيا عوض حيات آخرت شديد؟ متاع دنيا در پيش عالم آخرت اندک و ناچيز است. پس از عرض سلام برحسب وظيفه...

پروردگارا! ای دوای دردمندان، از کارهایی که کردم به تو پناه می‌برم؛ از این‌که مرگ را فراموش کردم، از این‌که در راهت سستی کردم، از این‌که حقّ والدین را ادا نکرده‌ام. بارالها! تو می‌دانی که این‌بار، خالص‌تر...

بسم الله الرحمن الرحيم اذا جاء نصرالله و الفتح و رايت الناس يدخلون في دين الله افواجا فسبح بحمد ربک و استغفره انه کان توابادر اين لحظه که قلم را به دست گرفته ام. نمي دانم چه بنويسم و در اين فکرم که رسالت...

از همان بچگي متفاوت بود. رفتارش به روزمرگي پرندگان مي ماند. نه ترسي از بلندي داشت و نه نگراني از افتادن. مجتبي آخرين روزهاي زمستاني سال 47 ميهمان جمع خانواده اش شد. در محله سبلان شمالي تهران. پدرش نانوا...

خدايا، من شمعم، مي سوزم تا راه را روشن کنم. فقط از تو مي خواهم که وجود مرا تباه نکني و اجازه دهي تا آخر بسوزم و خاکستري از وجودم باقي نماند. خدايا به ميدان مبارزه آمده ام تا با دشمناني که دولت هاي بزرگ...

راستی خدا! امشب که شب عشقبازی است. چه کسانی را به حضور می پذیری؟ کدامیک از دوستانم را میخواهی از بینمان ببری؟ ای کاش دل بی طاقتم صبر می کرد و این سوال را نمی کرد.

اي مادر هنگامي که فرودگاه تهران را ترک مي گفتم تو حاضر شدي و هنگام خداحافظي گفتي «اي مصطفي، من تو را بزرگ کردم، با جان و شيره خود تو را پرورش دادم و اکنون که مي روي از تو هيچ نمي خواهم و هيچ انتظاري ندارم،...

جنگ آوران مسلمان، پشت ديوارها، پشت کيسه هاي شن، در مخفي گاه هاي مختلف کمين کرده بودند. ابتکار عمل، به دست کتائب بود و مسلمانان جنبه دفاعي داشتند و گاه گاهي براي خالي نبودن عريضه، انگشت روي ماشه مسلسل فشار...

اي آتش مرا درياب، مرا درياب که در آتشي دائمي مي سوزم، صبرم به پايان رسيده، دل پردردم ديگر طاقت ندارد، با اشک به خود سکون مي بخشم، ولي ديدگانم نيز ديگر رمقي ندارند. خدايا به تو پناه مي برم. مهر خود را...