استاد علی صفایی حائری درباره پیوند بین عبد و رب می‌گوید: وقتی به موسی می‌گویند «اقم الصلاة الذکری»، صلاة موسی، صلاة ذکر است. به رسول هم می‌گویند «صل لربک» صلاة رسول، صلاة لله است. صلاة ما هم که گمشده‌هایمان...

استاد علی صفایی حائری درباره پناه بردن به حق می‌گوید: پناهندگی به حق و فرار از غیر به سمت حق، لحظه‌ای است که ما ببینیم آنچه که آن‌ها در ما عذاب ایجاد کردند و آتشی که در دل ما روشن کردند؛ آنجاست که «فَفِرُّوا...

استاد علی صفایی حائری درباره خاصیت بلا می‌گوید: بلا آمده تا آنچه نیست برای من هست کند. کبرِ شیطان مانع می‌شود که سجده کند. حرص‌ها مانع است که انسان دست بردارد. بخل‌ها مانع از این است که انسان ببخشد، ضعف‌ها...

استاد علی صفایی حائری درباره آنچه خداوند برای بنده‌اش جبران می‌کند، می‌گوید: آنچه که عافیت قبل‌البلا را می‌دهد این است که بفهمی در حضور حق جبران است. در حضور حق عنایتی است که می‌تواند جایگزین آن بشود....

استاد علی صفایی حائری درباره آثار یقین در انسان می‌گوید: رضا، ثمره‌ یقین است و یقین هم دو اثر دارد؛ یکی ساده شدن بلا‌ها و رنج هاست و دیگری کنار رفتن پرده هاست. در یک مرحله از یقین مصیبت‌ها ساده و سبک می‌شود...

استاد علی صفایی حائری درباره بلا و سلوک می‌گوید: آنچه که سلوک ما را تضمین می‌کند و به وصول و دستیابی متصلش می‌کند، آنچه که راه‌های تنگ را برای انسان باز می‌کند و آنچه که از همه‌ بی راهه‌ها انسان را به...

استاد علی صفایی حائری درباره آثار ایمان می‌گوید: عشق حق در ما سه آثار به وجود می‌آورد. ایمان، هم کار را به وجود می آورد، عمل؛ هم همکار را، سازندگی؛ و هم استقامت در کار را در ما سبز می کند. ایمان، اطاعت...

استاد علی صفایی حائری درباره امداد و همراهی پروردگار در این دنیا می‌گوید: حقیقت امر این است که چه می‌خواهد خدا در این عالم، جز اینکه می‌خواهد زمینه‌ها را بدهد تا آدم‌ها امکان انتخاب داشته باشند همین! باقی...

استاد علی صفایی حائری، درباره معنای استقلال الخیر می‌گوید: انسان در مقایسه‌ها کاملا به استقلال الخیر می‌رسید. یعنی خوبی‌های خودش را کم می‌بیند. چرا؟ چون می‌دید خوبی‌ای که کرده است با توانمندی او مناسب...

استاد علی صفایی حائری درباره انتقال معارف به نسل‌ها می‌گوید: برای کسانی که به تو روی آوردند باید بال باز کنی، صمیمیت و سعی در حوائج آنها. «سیدالقوم خادمهم» کسی که خدمتگذارتر است به استغنا نزدیکتر است....