دل نیست آن دلی که نباشدسرای تو/ زنده نباشد آنکه نمیرد برای تو/ از هرچه گفته اند و نوشتند,برتری/ محو است انتهای تو در ابتدای تو

در منظومه علی (ع) ماه وجود تو کم بود. آمدی و در مدار حسین (ع) چرخیدی. سلام حضرت ماه! در آسمان دلمان، همیشه ماه روی تو کامل است، همیشه شب، شب چهاردهم است. دلتنگ که می شوم، به ماه می نگرم....

چه اضطراب و چه باکى ز آفتاب قیامت/ که زیر سایه این خیمه کرده ایم اقامت/ شفیع گریه کنانش ائمه اند یکایک/ به این دلیل که جمع است در حسین امامت

دود این شهر مرا از نفس انداخته است/ به هوای حرم کرب و بلا محتاجم

حسرت کرب و بلایت می‌کشد آخر مرا/ حسرت شش گوشه و صحن و سرایت بیشتر/ کاش باشی وقت جان دادن تو بر بالین من/ می‌شوم آن روز محتاج دعایت بیشتر

با پای پیاده می‌روم کرب و بلا... در هر قدمی ثواب حج دارم من

داریم با حسین حسین پیر می‌شویم /خوشحال از این جوانی از دست داده‌ایم

السلام علیک یا اباعبدالله

بنازم آنکه دائم گفـتـگوی کــــربـــــلا دارد/ دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد/ به یاد کاروان اربــعـیـنـی با گریه می‌گوید/ همی بوسم خاکی را که بوی کربلا دارد

کار دستم داد آخر قلب ناپاکم ، حسین (ع) / اربعین ، پای پیاده ، رفت از دستم که رفت ...