خوب شد تیغ تو بشکافت سرم را دشمن هم تو بر آرزوی خویش رسیدی هم من آمدی دیر چرا چشم براهت بودم از همان شب که تن فاطمه ام گشت کفن شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

دلتنگ زهرا بود و میزد دست بر هم روی لبش انا الیه راجعون داشت بر دوش او هفت آسمان آوار غم بود تا بود زهرا خانۀ حیدر ستون داشت شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

ستاره ی سحر از بین کهکشان می‌رفت و جان ز پیکره ی هفت آسمان می‌رفت سحر زمان طلوع است از چه رو خورشید غروب کرد در آن روز و نیمه جان می‌رفت؟ شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

مردی میان بستر در حال احتضار است مردی که مسلمین را مولا و شهریار است رنگ رخش پریده آثار زهر و زخم است زخمی که از خوارج بر او به یادگار است شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

زینب خونین جگر گشته پرستار تو تا به سحر دخترت  شمع شب تار تو زخم سرت دیدم و ناله زدم از جگر به جای مادر شدم شبانه غمخوار تو شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

دیگر چه کس برای یتیمان غذا بَرَد زین پس دل فقیر خرابه مکدر است آه ای زمین به لرزه درا در فراق یار هنگامه ی عزای وصیِّ پیمبر است شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

زخمی میان سینه ی شاه نجف بود زخمی که از جراحت مسمار آن در است امشب همه به دور علی ناله می کنند فردا زمان خون شدن قلب قنبر است شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

امشب شب وداع یتیمان و حیدر است فردا وصال فاطمه و پیر خیبر است امشب حسن ردای امامت برد به ارث فردا دو چشم دختر حیدر ز خون تر است شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

دیگه راحت شد حیدر، از غم و غصه و درد میشه مهمونه زهرا، با روی گلگون و زرد میره از خونه مولا، مثل زهرا شبونه میزبانش تو جنت، مادر قد کمونه شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد

کوفه در شور و نوا شد غرق سوگ مرتضی شد عرش حق سوگوار عزایش آسمان خون ببارد برایش شهادت امام علی علیه السلام تسلیت باد