یا باقر آل عبا، ای یادگار کربلا جان علی و فاطمه، دلبند زین العابدین جانها فدای راهت ای، فرزند زین العابدین ای جان من، جانان من، ای ذکر تو درمان من شهادت امام باقر علیه السلام...

حجّش قبول آن کس که پای روضه ی تو در آفتاب داغ صحرای منا سوخت بسیار در شهر مدینه سوخت قلبت امّا بمیرم بیـش از آن در کربلا سوخت شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

آری آری شب عزای شما پیشواز محرم است آقا تا قیامت به پیش چشمانت رأس بر نی مجسم است آقا شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

ای آنکه قبرت بی چراغ و سایبان است!!! روضه نمی خواهی!! مزارت روضه خوان است گلدسته ات سنگی ست، روی تربت تو گنبد نداری ... گنبد تو آسمان است شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

ای با کفن چه سخت شده شعرِ روضه ات وقتی که سهمِ بی کفنی، قطعه بوریاست از حال و روزِ خاکیِ صحن بقیعتان پیداست غربتی که فقط قسمت شماست شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

می‌رسد بر مشام، عطر و بوی بقیع یا باقر مرغ دل می‌زند پر به سوی بقیع یا باقر غربتت محرز است در جوار نبی یا باقر از این آل سعود، گله داره نبی یا باقر شهادت امام باقر علیه السلام...

نقل چهار سالگی ات نقلِ کربلاست این جمله خود به خود به خدا ختمِ روضه هاست ای که امامِ پنجمِ مظلومِ شیعه ای ذکر توسلِ به تو مشکل گشای ماست شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

منم کشته از زهر کینه       عزایم باشد بی قرینه جگرم، باشد پاره پاره از ظلم دشمن بگرید بر من هر گلی در گلشن شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

به غربت علی و خاندان او سوگند امام ما زجهان رفت با دلی مغموم هماره قصّۀ مظلومی اش به خاک بقیع بود ز غربت قبرش برای ما معلوم شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

می شود چشم من پر ز اشک از غمت یا باقر گشته هفت آسمان، سیه از ماتمت یا باقر می‌زند زهر شرر  بر تن و جان تو یا باقر می‌روی سوی حق، ای به قربان تو یا باقر شهادت امام باقر علیه...