ای شمع سینه سوختۀ انجمن، علی تقدیر توست ساختن و سوختن، علی ای رهبری که منزویَت کرده جهل خلق ای آشنای درد! غریب وطن! علی من پهلویم شکسته و، تو دلشکسته‌‏ای  من بر تو گریه...

براى خاطر حیدر به تازیانه نشست کدام دست چنان دست تو عبادت داشت؟ براى ضربۀ دیگر به دیدنت آمد که گفته دشمن تو نیّت عیادت داشت؟ شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

نبى به بوى بهشتى تو ارادت داشت على به جلوۀ هر روزه تو عادت داشت کدام نور ز مصراع بیت تو جوشید که شعله هم به در خانه‌‏ات ارادت داشت شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

مرو جانا که حیدر بی تو تنهاست همیشه سینه‌اش دریای غم‌هاست خدا بی فاطمه آخر چه سازم؟ که امید علی بر دستِ زهراست شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

صبورِ  بی ‌قرارم بود زهرا به فصل غصّه یارم بود زهرا ز خانه، بین کوچه تا به مسجد همه لحظه کنارم بود زهرا شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

الا زهرا چه با احساس بودی به باغ عشق حیدر یاس بودی به قول کودکان داغ دارت به قاب خانه‌ام الماس بودی شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

چرا با غصه‌ها خو می‌گرفتی؟ چرا پیش علی رو می‌گرفتی؟ زمان غسل تو فهمیدم ای گل چرا دستی به پهلو می‌گرفتی؟ شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

به طوفان وجودم موج ناله من و تاریکی و آب و پیاله عجین با خون شده هر برگ جسمت تو را من یاس گویم یا که لاله؟ شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

دلم از این زمانه سرخ و داغ است سرم فکر خزان یاس و باغ است همه غم ها به یک سو، ای مدینه چرا مادر مزارش بی‌چراغ است؟ شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

به دریای دلم غوغاست مادر دو چشمانم ز خون دریاست مادر همه گویند یار مهدی هستند ولی فرزند تو تنهاست مادر شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد