0
عضویت / ورود
يکشنبه، 2 دی 1403 ( سال تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین )
مسیر جاری :

#حافظ در راسخون

#حافظ در مقالات

#حافظ در فیلم و صوت

#حافظ پرسش و پاسخ

#حافظ در مشاوره

#حافظ در خبر

#حافظ در سبک زندگی

#حافظ در مشاهیر

#حافظ در احادیث

#حافظ در ویژه نامه

تازه های پیامک
سلام ماه محرّم سلام ماه عزا
شال عزا به گردنِ بقیة الله ست
محرم ماه حزن آل طاهاست
سینه ام سوخت، دلم غم آمد
دل دمادم نینوایی می شود
دوباره ماه محرم دوباره ماه عزا
نوحه باز چه شور است روی پرچم ها
سوگ جانسوز امیر شهدا می آید
دوباره ولوله و شور دسته های عزا
و کاروان حسینی خموش می آید
ویژه نامه ها
ویژه نامه دفاع مقدس
پنجشنبه، 10 مهر 1399
آثار منتخب فراخوان حروف نگاری لبیک یا حسین
يکشنبه، 6 مهر 1399
بیشترین بازدید هفته
عمرتون صد شب یلدا دلتون قدر یه دنیا توی این شبهای سرما یادتون همیشه...
مي دوني 721 يعني چه؟ يعني بين 7 آسمان و 2 دنيا،1 را دوست دارم ، اونم تويي.
اشتیاقی که به دیدار تو دارد دل من دل من داند و من دانم و دل داند و من خاک...
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود.(سعدي)
دایم گل این بستان شاداب نمی ماند
دلت شاد و لبت خندان بماند برایت عمرجاویدان بماند خدارا میدهم سوگند برعشق هرآن...
به آب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد
يا مكن با پيل بانان دوستي / يا بنا كن خانه ای در خورد پيل ![ سعدي ]
سرای احمد امشب رشک طور است زمین و آسمان غرق سرور است نهد پا در جهان...
روزگارت بر مراد ، روزهایت شاد شاد ، آسمانت بی غبار ، سهم چشمانت بهار ،...
حافظ
حافظ

دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد

دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست
حافظ

گدای کوی تو از هشت خلد مستغنیست

گدای کوی تو از هشت خلد مستغنیست اسیر عشق تو از هر دو عالم آزادست
حافظ

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست دل سودازده از غصه دو نیم افتادست
حافظ

همچو گرد این تن خاکی نتواند برخاست

همچو گرد این تن خاکی نتواند برخاست از سر کوی تو زان رو که عظیم افتادست
حافظ

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود

غلام همت آنم که زیر چرخ کبود ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست
حافظ

تو را ز کنگره عرش می زنند صفیر

تو را ز کنگره عرش می زنند صفیر ندانمت که در این دامگه چه افتادست
حافظ

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد

مجو درستی عهد از جهان سست نهاد که این عجوز عروس هزاردامادست
حافظ

بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

بی مهر رخت روز مرا نور نماندست وز عمر مرا جز شب دیجور نماندست
حافظ

هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم

هنگام وداع تو ز بس گریه که کردم دور از رخ تو چشم مرا نور نماندست
حافظ

وصل تو اجل را ز سرم دور همی داشت

وصل تو اجل را ز سرم دور همی داشت از دولت هجر تو کنون دور نماندست