حسین گفتن و دل باختن به خویِ یزید بدا به غیرت ما کوفیانِ عصر جدید چه زود در کنفِ رنگ و رِیب فرسودن مدام برده‌ی تزویر و زور و زر بودن شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

سلام وارث آدم، سلام وارث نور سلام ماه درخشانِ آسمان و تنور سلام تشنه‌‌لبِ کشته‌ی میانِ دو رود سلام خیمه‌ی جانت اسیر آتش و دود شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

امشب کنار مادرش، لب تشنه اصغر خفته است فردا خدایا بسترش، آغوش صحرا می‌‌شود امشب که جمع کودکان، در خواب ناز آسوده‌‌اند فردا به زیر خارها، گم گشته پیدا می‌‌شود شهادت امام حسین...

سرت اگر چه در آن روز رفت بر سرِ نی نخورد دشمنت اما جُوِی ز گندم ری سری که بود دمادم به روی دوشِ نبی سری که بر سرِ نی شد به جرم حق‌‌طلبی شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

پای دل عالم به حریم تو، گرفتار دل‌ها به تمنّای عَلَم‌‌های تو‌ مأمور از داغ لب خشک تو، محزون شده عالَم در محفل سوگت، دل غمگین شده مسرور شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

رنگ عالم شد سیاه در جهان عاطفه پیراهن غم شد سیاه تکیه تکیه یا حسین در غمت پیراهن این شهر کم کم شد سیاه شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

ای پیکر برهنه‌ی بی سر حسین من آیا تویی عزیز پیمبر، حسین من؟ پیدا نمی‌‌کنم به تنت جای بوسه‌‌ای جز جای تیر و نیزه و خنجر حسین من شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

تشنه ‌لب، جان به لب آب سپردن سهل است تشنه‌ی وصل کند یاد ز کوثر عجب است‏ تنِ بى‌‌سر عجبى نیست گر افتد روى خاک سرِ سرباز ره عشق به پیکر عجب است‏ شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت...

امشب بود بر پا اگر، این خیمه‌‌ی خون خدا فردا به دست دشمنان، برکنده از جا می‌‌شود امشب صدای خواندن قرآن به گوش آید ولی فردا صدای الامان، زین دشت برپا می‌‌شود شهادت امام حسین...

عاشقان را سر شوریده به پیکر عجب است دادن سر نه عجب، داشتن سر عجب است! تیغ بارد اگر آنجا که بود جلوه‌ی دوست تن ندادن ز وفا در دم خنجر عجب است‏ شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت...