این چند روزه صورت زهرا گرفته است اما چرا نگاه علی تار می شود زهرا اگر که رفت تمام مدینه هم روی سر علی ست که آوار می شود شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

حال حسین، محزون چو احوال حسن بود کلثوم با زینب هراسان گریه می کرد در پشت پرده عده ای معدود ز انصار مقداد نالان بود و سلمان گریه می کرد می ریخت بوذر اشک با عمارِ یاسر عالم...

غوغای محشر بود گویی در مدینه آن شب که مولا زار و نالان گریه می کرد بر پیکر مجروح، اسماء آب می ریخت غسال در شام غریبان گریه می کرد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

تا آمد از صدیقه فریاد «خُذینی» فضه دوید و سینه سوزان گریه می کرد بعد از پدر آشفته شد احوال زهرا یار علی در بیت الاحزان گریه می کرد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

پژمرد گلزار بتول از باد بیداد بر زردی گل ها گلستان گریه می کرد از من مپرس احوال او از میخ در پرس در پشت در زهرا پریشان گریه می کرد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

چشم فلک چون ابر نیسان گریه می کرد روزی که زهرا در بیابان گریه می کرد دیوار و در آغشتۀ خون بود و می سوخت جبریل بر لب ذکر قرآن گریه می کرد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بگو چگونه سُراید بشر ز بانویی که با خدای خودش راز مشترک دارد به باغبانی چشمت همیشه محتاجم که بی عنایتتان سیب شعر لک دارد  شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

چگونه می شود از عشق خاندانی گفت که نخل عصمتشان ریشه در فلک دارد اگر چه سوخته درهای خانه ی دلشان اگر چه گوشه ی دیوارشان ترک دارد همیشه دست دعاشان برای غیر بلند همیشه سفره...

گلی که جنتی از یاس و شاپرک دارد چه احتیاج به آبادی فدک دارد فدک نشانه ی حقی ست گرم و بغض آلود ز بغض چاه بپرسد هر آن که شک دارد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

شهر آبستن غم هاست خدا رحم کند شهر این بار چه غوغاست خدارحم کند بوی دود است که پیچیده، کجا می سوزد؟ نکند خانه ی مولاست خدا رحم کند شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد