آن روز که حجت خدا تنها شد آتش که دخیل خانه ى مولا شد آن شعله ز چند تکه هیزم! نه نه از خرمن بى بصیرتى بر پا شد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

افسوس کسى محرم غمهاى تو نیست هم ناله ى بى کسى آقاى تو نیست شهرى که در آن حرمت مولات شکست این شهر دگر نه، فاطمه (س) جاى تو نیست شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

کوهى که ز هیبتش عدو مى لرزید با اشک تو وقت گفتگو مى لرزید آن شب که تو را به روى شانه مى برد دیدى که چگونه پاى او مى لرزید شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

قلبم به تبسم تو عادت دارد افسوس که پلک های تو لکنت دارد با فکر جدایی تو هم مى میرم آه تو دگر بوى شهادت دارد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بر پیکر یاس ارغوان مى ریزد یا خون دلش ز دیدگان مى ریزد با دیدن یک جراحت گلبرگش صد درد و غم و بلا به جان مى ریزد شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

شب آمد بر سرم تنها نشستم ز پا افتادم و در خود شکستم براى مرگ من بس باشد این داغ که من با چشم خود چشم تو بستم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ببین تنهاییم را اى عزیزم الهى از کنارت بر نخیزم خودم با دست خود خاکت نمودم چه خاکى بعد از این بر سر بریزم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بر سوخته باغ ما دگر سر نزنید این خانۀ آتش زده را در نزنید از ما گذشت، مادری را دیگر در خانه به پیش چشم دختر نزنید شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

نخلی که شکسته ثمرش را نزنید مرغی که زمین خورده پرش را نزنید دیدید اگر که دست مردی بسته دیگر درِ خانه همسرش را نزنید شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای قوم ‌مرامتان ریا و حسد ‌ا‌ست بیداد و عداوت ‌شما ‌بی عدد است در محکمه عدل الهی بی شک این روی کبود روز ‌محشر سند است شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد