هرگاه که میکنم نگاهت بانو میخواهم از آهِ گاه گاهت بانو: "روزی نرسد جدایی افتد بینِ دستِ من و چادرِ سیاهت بانو" شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

خوردیم زمین و آسمان گم کردیم در عالم خاک ، بوی جان گم کردیم قبر تو نه ، می خورم به قرآن سوگند ما "قدر" تو را در این جهان گم کردیم  شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ما بی‌خیال سیلی مادر نمی‌شویم فارغ ز غصه‌ی گل پرپر نمی‌شویم هرچند بر مصائب او گریه می‌کنیم قادر به درک زخم کبوتر نمی‌شویم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

از روی علی بسکه رخ خویش گرفتم خجلت زده ام چهره شاداب ندارم در صورت من نقش زپستی و بلندی است جز روی ورم کرده در این قاب ندارم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

با بازوی بشکسته قنوتم شده ناقص غیر از دل پر آه به محراب ندارم از شعله چو شمعی شدم و رو به زوالم جز خون که زسینه رودم آب ندارم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

در بسترم و خسته ام و تاب ندارم شبها من از آن ضربه در خواب ندارم انگار بعید است دگر زنده بمانم بر گونه به جز گریه و سیلاب ندارم شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

امام عصر! دل زخم خورده ی ما را شکسته تر نکن از ماجرای مادرتان به چشم های عزادار ما نمی گویی کجاست آن حرم با صفای مادرتان؟ اگر که قسمت مان نیست لااقل ما را ببر مدینه ،...

تمام فاطمیه گریه میکنم اما خدا گریسته اول برای مادرتان گرانبها تر از این چشم ها نداشته ایم همین دو چشمه زمزم فدای مادرتان شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

دوباره هیئت ما در عزای مادرتان رسیده است به زیر کسای مادرتان میان ذکر مصیبت عجیب نیست اگر شنیده میشود اینجا صدای مادرتان شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

می آمد از آن دور و به دستش تبری بود انگار در آن کوچه خاکی خبری بود دیری نگذشت از غم خاتم که زمانه آبستن پیشامد جانسوز تری بود شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد