اى کاش بر قبرت حرم سازیم امامم<br /> بر گنبدش پرچم بیافرازیم امامم<br /> آییم پابوس و تو را زوّار گردیم<br /> ما بى کسان هم لایق دیدار گردیم<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

قبر باقر بی چراغ است نور بارانش کنید             <br /> یادی از درد دل و غمهای دورانش کنید<br /> شمع دل خاموش اگر شد پرتو افشانش کنید      <br /> شعله آهی بیارید و فروزانش کنید<br /> شهادت امام باقر...

حضرت باقر کُشته از زهر جفا شد<br /> مُسلم سر نورانیش از تن جدا شد<br /> امشب بقیع خاموش و کوفه گشته خاموش<br /> زهرا برای باقر و مسلم سیه پوش<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

شب سیه پوش از غم و اندوه بى<span dir="LTR">‎</span>پایان توست<br /> شرمگین خورشید، از شب<span dir="LTR">‎</span>هاى تار غربتت<br /> اى بقیعت عاشقان را کعبه عشق و امید<br /> سینه چاکیم از غم تو، بى قرار...

چقدر ناله ی بی جان و بی صدا داری<br /> به زیر لب تو فقط ذکر ربنا داری<br /> گمان کنم که رسیده زمان پر زدنت<br /> که زهر کینه اثر کرده و نوا داری<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

بسته ام عهد دیرینه با باقرالعلوم          <br /> حک شده بر دلم ذکر یا باقرالعلوم<br /> کشته ی زهر ظلم و جفا باقرالعلوم   <br /> مسموم کینه ی اشقیا باقرالعلوم<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت...

دوست دارم بر تو گریم در بیابان بقیع<br /> کرده اند این گریه را بر من حرامی ها حرام<br /> در کنار قبر بی شمع و چراغت روز و شب<br /> هم بشر سوزد چو شمع و هم ملک گرید مدام<br /> شهادت امام باقر علیه السلام...

زهر ستم زد شرر به پیکر اطهرش<br /> تو آگهی ای خدا، چه آمده بر سرش<br /> به گوش اهل ولا می رسد این زمزمه<br /> ز کینه پرپر شده دست گل فاطمه<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

بقیع کعبه قدس چهار معصوم است<br /> چهار نور خدا می دمد ز دامانش<br /> یکی است حضرت باقر از آن چهار امام<br /> که داغ او زده آتش به قلب یارانش<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد

ز ظلم و جور اعدا، شدی مسموم کینه<br /> سیه پوش غم تو، شده شهر مدینه<br /> زند ام الائمه به سینه در عزایت<br /> به سوز و ناله و اشک کند گریه برایت<br /> شهادت امام باقر علیه السلام تسلیت باد