سیه پوش غم تو جان و تن شد<br /> زداغت هر دلی غرق محن شد<br /> بمیرم قاتلت شد همسر تو<br /> غریبی توهم مثل حسن شد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

آن روز کاظمین چو بازار شام شد<br /> دنیا برای بار نهم بی امام شد<br /> دجله که دیگر آبروی رفته هم نداشت<br /> آنقدر اشک ریخت که چشمش تمام شد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به تسلای دل فاطمه که صاحب عزاست   <br /> هادی از داغ پدر زمزمه اش وا ابتاست      <br /> تو امیر کاظمینی و رئوفاً بالعباد                <br /> حضرت مشگل گشا ادرکنی یا باب المراد  <br /> تشنه لب از...

از حجره ی او رسد یک نوایی          <br /> هادیِ من ای گل من کجایی<br /> کرده مرا زهر همسر اسیرم     <br /> لب تشنه در حجره ی خود می‌میرم<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

هر چند که لب تشنه جان دادی ولیکن<br /> دیگر ندیدی رنگ و روی خیزران را<br /> شکر خدا بالای بام آماده کردند<br /> بال کبوترها برایت سایه بان را<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

بیشتر از زهر کین از تشنه کامى سوختم<br /> سوختم چون صیدى اندر دام صیاد اى پدر<br /> بسکه فریاد از عطش کردم که تاثیرى نداشت<br /> شد درون سینه ‏ام خاموش فریاد اى پدر<br /> شهادت امام جواد علیه السلام...

در گوشه ی حجره به خود پیچیدی از درد<br /> یعنی چشیدی درد تلخ استخوان را<br /> مثل عمو جانت حسن آزار دیدی<br /> از بس شنیدی از خودی زخم زبان را<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

زهرش اثر کرد و گرفت از تو توان را<br /> طوری که حتی تار دیدی این و آن را<br /> وقت زمین افتادنت احساس کردی<br /> در باغ سرسبز تنت رنگ خزان را<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

بیا مادر ببین چشم تر من<br /> نمانده طاقتی بر پیکر من<br /> بود هر همسری همراز شوهر<br /> ولی شد قاتل من همسر من<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

ببین صیاد بالش را شکسته<br /> از این غم فاطمه در غم نشسته<br /> میان حجرۀ در بسته آید<br /> نوای آب آب از قلب خسته<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد