ای خوش‌ آن قوم‌ که در مکتب هفتاد و دو تن<br /> سر سپردند به فرمان تو یا ثارالله<br /> چشم تاریخ ندیده‌‌ست و نبیند دیگر<br /> به وفاداری یاران تو یا ثارالله<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

عالم به ماتم تو حسینیه‌ی غم است<br /> یعنی که فصل سوگ و عزا، فصل ماتم است<br /> از عرش تا به فرش تمام فرشتگان<br /> فریاد می‌زنند که ماه محّرم است<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

شوریده سری که شرح ایمان می‌کرد<br /> هفتاد و دو فصلِ سرخ عنوان می‌کرد<br /> با نای بریده نیز بر منبرِ نی<br /> تفسیر خجسته‌‌ای ز قرآن می‌کرد<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

تا گریه بر حسین تمنای خلقت است<br /> بین من و تمام ملائک رقابت است<br /> نزدیک می‌‌کند دل ما را به هم حسین<br /> این اشک روضه نیست، که عقد اخوت است<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

عشقِ تو در دو جهان غرق امیدم می‌کند<br /> چشمت از دیگر طبیبان ناامیدم می‌کند<br /> کنج هیئت، زیر پرچم، وعده‌ی دیدارِ ماست<br /> مادرت می‌آید و غرقِ امیدم می‌کند<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت...

سر حسین که در طشتی از شراب افتاد <br /> گمان کنم که به جانِ جهان عذاب افتاد<br /> سری که از روی نیزه زِ کربلا تا شام <br /> هزار مرتبه بر خاک، با شتاب افتاد<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت...

ای حسین ای به فدایت همه‌ی زندگیم<br /> پُر شد از گرد عزایت همه‌ی زندگیم<br /> گرچه قابل به نثار قدمت نیست ولی<br /> همچو گل ریخت به پایت همه‌ی زندگیم<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

ای وای عطش چه کرد آنجا با تو<br /> همسایه مگر نبود دریا با تو<br /> ای کاش به زیر تیغ خورشید، آن ظهر<br /> بودیم شریک تشنگی‌ها با تو<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

هفتاد و دو آیه تابناک افتاده‌‌ست<br /> هفتاد و دو لاله سینه‌‌چاک افتاده‌‌ست<br /> ای ماه بگو ستاره‌‌ها شرم کنند<br /> هفتاد و دو خورشید به خاک افتاده‌‌ست<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد

چه کربلاست! که عالم به هوش می‌آید<br /> هنوز ناله‌ی زینب به گوش می‌آید<br /> چه موقفی‌ست؟ که برتر ز کعبه می‌‌دانند<br /> ملائکند، که اذن دخول می‌‍‌‌خوانند<br /> شهادت امام حسین علیه السلام تسلیت باد