ای حجت زمانه، زمانه چه بد شده است<br /> یک تکه ابر بین من و نور سد شده است<br /> دیگر برای غنچه سری تب نمی کند<br /> در عالمی که خار، گل سر سبد شده است

منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد<br /> صبح همراه سحر خیز جوانش برسد<br /> خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد<br /> ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد<br /> پرده چاردهم وا شود و ماه تمام<br /> از...

از روزهای هفته سه شنبه برای من<br /> شبهای پنجشنبه و جمعه برای تو<br /> روزی به خاطر سفر جمکران من<br /> روزی به خاطر سفر کربلای تو

ما مدتی است خانه تکانی نکرده ایم<br /> شرمنده ایم در دل ما نیست جای تو<br /> غیر از همین دو قطره اشکی که مانده بود<br /> چیزی نداشتم که بیارم برای تو

یک شب بیا ستاره بریزم به پای تو<br /> ای آفتاب من همه چیزم فدای تو<br /> یک شب بیا به ما برسد ای اذان صبح<br /> از پشت بام مسجد کوفه صدای تو

غروب جمعه که دلها همیشه می گیرد<br /> ز هر چه غیر تو بیزار می شود دل من<br /> به یاد غربت یاس علی که می گریم<br /> قسم به لاله سبکبار می شود دل من

بیا که از غم هجر تو یا ابا صالح<br /> اسیر غصه بسیار می شود دل من<br /> سرور دل به ظهور تو بستگی دارد<br /> بیا که بی تو عزادار می شود دل من<br />

به یک نگاه تو بیدارمی شود دل من<br /> به یک کرشمه گرفتار می شود دل من<br /> برای درک حضور تو ای گل نرگس<br /> همیشه راهی گلزار می شود دل من

ای جمعه ی نیامده ی روز گارها<br /> الغوث و الامان خزان و بهارها<br /> آیینه ی شریف ترین تبارها<br /> خال لب تو کعه ی دلبر مدارها

مدینه، مکه، نجف، کاظمین، کرب‌و‌بلایی<br /> عزیز مصر ولایت! ولی عصر! کجایی؟<br /> صفا و مروه و حجر و حطیم و کعبه و زمزم<br /> تمام، دیده به ره دوختند تا تو بیایی