0
مسیر جاری :
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند حافظ

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

نه هر که چهره برافروخت دلبری داند<br /> نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست حافظ

نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست

نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست<br /> کلاه داری و آیین سروری داند
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن حافظ

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن

تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن<br /> که دوست خود روش بنده پروری داند
وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی حافظ

وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی

وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی<br /> وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند
هزار نکته باریکتر ز مو این جاست حافظ

هزار نکته باریکتر ز مو این جاست

هزار نکته باریکتر ز مو این جاست<br /> نه هر که سر بتراشد قلندری داند
به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد حافظ

به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد

به قد و چهره هر آن کس که شاه خوبان شد<br /> جهان بگیرد اگر دادگستری داند
ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه حافظ

ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه

ز شعر دلکش حافظ کسی بود آگاه<br /> که لطف طبع و سخن گفتن دری داند
هر که شد محرم دل در حرم یار بماند حافظ

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند<br /> وان که این کار ندانست در انکار بماند
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر حافظ

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر

از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر<br /> یادگاری که در این گنبد دوار بماند
چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است حافظ

چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است

چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است<br /> چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند