مسیر جاری :
من ماندم و طلاییِ گنبد که حسرت است...
حسرت کرب و بلایت میکشد آخر مرا/
حسرت شش گوشه و صحن و سرایت بیشتر/
کاش باشی وقت جان دادن تو بر بالین من/
میشوم آن روز محتاج دعایت بیشتر
اربعین هم گذشت
السلام علیک یا مظلوم
"ما را رسانده قافله تو به آسمان "
شبهای جمعه مادرتان کربلاست
روضه که به گودال میرسد چشم ستاره هم برق میزند اینجا پشت در های این روضه میایستیم و جلوتر نمیرویم. شبهای جمعه مادرتان کربلاست!
ما از راه جاماندهایم نه از تو
همه رفتند و دل بی سر و پا جا مانده/
از هوای حرم کرب و بلا جا مانده/
به گمانم که میان همه زائر های/
فقط امضای برات دل ما جا مانده
قصه ما به سر رسید وای به آخر
اللهم عجّل فرج منتقم الحُسین علیه السلام. . . .
در حرمش بوی سیب را که حس کردی
شبهای جمعه در حرمش بوی سیب را که حس کردی منتظر حضور مادر مظلومه اش باش و همراهی اش کن و سر سلامتی اش بده.
چون دل از آن توست به روضه چه حاجت است؟
با روضهی حسین نفس تازه میکنم
السلام علیک یا اباعبدالله
حرم اباعبدالله الحسین(ع)
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیب
السلام علی من الاجابه تحت قبه
تصویری مزین به عبارت مبارک «اَلسَّلامُ عَلیَ مَن اَلْاجابَهُ تَحتَ قُبَتهِ» علیه السلام
با پای پیاده میروم کرب و بلا
با پای پیاده میروم کرب و بلا... در هر قدمی ثواب حج دارم من