السلام علیک یا اباعبدالله

بنازم آنکه دائم گفـتـگوی کــــربـــــلا دارد/ دلی چون جابر اندر جستجوی کربلا دارد/ به یاد کاروان اربــعـیـنـی با گریه می‌گوید/ همی بوسم خاکی را که بوی کربلا دارد

کار دستم داد آخر قلب ناپاکم ، حسین (ع) / اربعین ، پای پیاده ، رفت از دستم که رفت ...

قد قامت العزاء و حیّ علی الحسین / آوای اربعین تو کم کم رسد به گوش

بی حسین بن علی احساس پیری می کنم/ نی که پیری بلکه احساس حقیری می کنم/ گفت سائل از چه رو محکم به سینه می زنی؟/ گفتم از آینه ی دل گردگیری می کنم

بشـوم باز مـن انگشت نَما می میرم/ ‎اربعین ، گَر نروم کربُ بلا میمیرم

آقا... دوست،همسایه،غریب و آشنا عازم شدند/من بمانم شک ندارم آبرویم میرود...

‎بشوم باز ، من انگشت نَما ، میمیرم ‎اربعین ، گَر نروم کربُ بلا میمیرم...

حسین جان،ساعتم تنظیم میگردد به وقت کربلا/هم قدیماً هم جدیداً دوستت دارم حسین

مرغ دلم به عشق شما پر کشیده است/ تا آسمان کرببلاتان پریده است/ من آمدم برای شما نوکری کنم/ من را خدا برای همین آفریده است