در منابع پیش و پس از تأسیس دارالفنون، به خصوص در خاطرات دانش‌آموختگان اروپا به واژه دارالفنون برمی‌خوریم. اینان زمانی که از دانشگاه‌های اروپایی نام می‌برند آن‌ها را دارالفنون می‌نامند

ساختمان دارالفنون زمان امیرکبیر هشتاد سال پابرجا ماند و با وجودی که همچنان قابل استفاده بود، در سال ۱۳۰۸ خورشیدی تخریب شد.

بودجه دارالفنون در آغاز ۷۷۵۰ تومان بود، اما در سال ۱۳۰۷ق. به سی هزارتومان رسید

اولین دوره پزشکی در دارالفنون با ۱۴ دانشجوی یاکوب ادوارد پولاک شروع شد که با پیوستن دانشجویان خصوصی کلوکه مجموعاً تعداد آن‌ها به ۲۰ نفر رسید.

پزشکی از همان ابتدای تأسیس به عنوان یکی ار رشته‌های اصلی در دارالفنون شناخته می‌شد.

رؤسای دارالفنون معمولاً از مهم‌ترین مقام‌های سیاسی مملکت بودند.

ساختار اداری دارالفنون شامل رئیس و ناظم بود.

رشته‌های تحصیلی در دارالفنون شامل هفت رشته پیاده‌نظام، سواره نظام، توپخانه، پزشکی و جراحی، داروسازی و کانی‌شناسی بود. کلاسهای هر درس و هر رشته ثابت و مشخص بود.

میرزا کوچک‌خان رهبر نهضت جنگل در دوران حکومت احمدشاه قاجار بود که به دلیل برخی اقداماتش وی را جدایی‌طلب معرفی می‌کنند. اتهامی که در سال‌های اخیر علیه میرزا کوچک‌خان شدت گرفته است.