مسئله این است که با اتکاء بر کلام امیرمؤمنان (علیه السلام) یکی از اصول اساسی مشترک در تربیت و مدیریت را در سیره مدیریتی ایشان بررسی کنیم.

فضای اداره سالم از نظر نهج البلاغه، فضایی صمیمی است که در آن رابطه حاکم و مردم در شمار پاک ترین و استوارترین روابط است. نقش اعتماد عمومی و رضایت مردم،

سالم و سلامت اداری است؛ برخلاف رویه های مرسوم اداری، هر چه افراد در سلسله مراتب اداری بالاتر می روند، حساب پس دهی آنان دقیق تر و حساس تر می شود.

مفهوم اداره سالم واکنشی است به پدیده فساد بوروکراتیک که با ابعاد و آثار گوناگون، حیات سالم اداری را تهدید می کند. ضمن اینکه تأکید می شود که برای مبارزه با فساد، باید

با ملاحظه عنوان «مدیریت در نهج البلاغه» ممکن است این سؤال به ذهن خطور کند که چگونه می توان موضوعات علم مدیریت را که از شاخه های علوم جدید است در

مدیران و کارگزاران حکومت اسلامی در مسئولیت ها و پست هایی که بر عهده دارند، هنگامی که در اوج قدرت و اقتدار به سر می برند؛ باید بدانند برخوردها و کارهایشان

بدیهی است، امانت داری مدیران و کارگزاران در مدیریت و پذیرش مسئولیت، غیر از امانت داری مردم نسبت به یکدیگر در امور شخصی است. لذا چند نکته را برای تحقق آن باید در نظر بگیرند:

روش امیرالمؤمنین (علیه السلام) راهبردی علمی فراروی مدیران و همه کسانی قرار می دهد که دل در گرو ایجاد زمینه مدیریت اسلامی بسته اند. تبیین این روشها می تواند

تحقق هر هدف و برنامه ای نیازمند زمان مناسب خود است و به تدریج صورت می گیرد (به پژوه). در عبادات هر تکلیف عبادی زمان خاص خود را دارد که نباید زودتر از موعد خود انجام شود

زمان سنجی، وقت شناسی، استفاده بهینه از فرصتهای به دست آمده، تدارک فرصتهای از دست رفته، شناخت موانع مدیریت زمان از جمله روش های مدیریت زمان محسوب می شوند که