بررسی های انجام شده بوسیله ی OECD نشاندهنده ی این است که بسیاری از کشورها، در حال توسعه ی تعاریف نانوتکنولوژی به عنوان یک زمینه از علوم و تکنولوژی می باشند. این کشورها، به صراحت

در حالی که تحقیقات و توسعه در زمینه ی نانوتکنولوژی در بیشتر کشورهای در حال توسعه، محدود می باشد، فرصت های رو به رشدی برای واردات محصولات نانویی و فرایندهای مربوطه، در این کشورها

صنعت نساجی می تواند به طور قابل توجهی بوسیله ی نانوتکنولوژی تحت تأثیر قرار گیرد. این پیش بینی شده است که میزان اثر مواد نانوتکنولوژیکی بر این صنعت صدها میلیارد دلار می باشد. علم نانو هم

نانوتکنولوژی به سرعت در حال همگرایی به سمت بیوتکنولوژی و تکنولوژی اطلاعات است و بدین صورت موجب تغییر در سیستم های غدایی و کشاورزی نیز می شود. در طی دهه های آتی، اثرات مربوط به

در حقیقت بیشتر بخش های آماری، داده های مرتبط با نانوتکنولوژی را جمع آوری نمی کنند. این مسئله تا حدی به دلیل این است که نانوتکنولوژی یک زمینه ی به نسبت جدید از علم و تکنولوژی است. یکی

با توجه به گفته ی Freedonia، 245 میلیون دلار ارزش بازار مربوط به ابزارهای صنعت نانو می باشد که این میزان سالانه 30 % رشد می کند. میکروسکوپ ها و ابزارهای مربوطه امروزه بیشتر مورد

این بخش در مورد خواص سه نوع از ماده ی نانوتکنولوژیکی متداول یعنی، نانوتیوب های کربنی، نانوذرات و کوانتوم دات ها صحبت می کند.

گفته می شود که نانوتکنولوژی نیروی محرکه برای انقلاب صنعتی جدید است. میزان سرمایه گذاری بخش های خصوصی و عمومی در این زمینه، در حال افزایش است. سرمایه گذاری ها بر روی تحقیقات

ابرخازن ها، یکی دیگر از روش های ذخیره سازی الکتریسیته است که می تواند از نانوتکنولوژی منفعت ببرد. این وسایل در جاهایی استفاده می شوند که نیازمند ذخیره سازی و رهایش سریع انرژی هستیم، مثلا در وسایل

مواد ترموالکتریک (TE) مواد عامل داری هستند که دارای خواص دوگانه ای می باشند. آنها قابلیت تبدیل حرارت به الکتریسیته و بالعکس را دارا می باشند. ترموالکتریسیته می تواند در تمام مواد رسانا ایجاد شود. وقتی...