آموزه های نورانی
دنیا عمودی است نه افقی
بیابان شوره زار در یک ظهر گرم و سوزان با تمام وجود فریاد می کند که دریاست، دریای آب، آن هم آب موّاج؛ درحالیکه از تنها چیزی که خبری نیست آب است؛ حتی دریغ از قطره ای.
آموزه های نورانی
مثل لیوان آب
عالَم عمودی است، افقی نیست. مشکل ما آدم ها این است که عالم را افقی می بینیم. آب یک لیوان وقتی افقی پاشیده شود، حتی قطره ای از آن به سمت ما برنمی گردد.
آموزه های نورانی
مثل فوتبالیست
لازم نیست یک فوتبالیست بیاید و بگوید من از کدام باشگاه آمده ام و با کدام مربّی بوده ام یا چند سال پا به توپ زده ام.
آموزه های نورانی
نقطه‌ی سقوط
کوهنوردها با طناب بالا می‌روند و تمام قسمت‌ها را هم باید محکم بگیرند. هرچه هم بالاتر می‌روند باید محکم‌تر بگیرند. اگر نودونُه قسمت را محکم بگیرند و فقط یک قسمت را شل و سست بگیرند یا نگیرند، از همان نقطه...
آموزه های نورانی
از صدایش معلوم می‌شود پُر است یا پوچ
میان گل‌ها کم‌اند گل‌هایی که تیغ و خار ندارند؛ مثل گل نرگس.
به امام زمان که می‌گویند گل نرگس یک دلیل آن به خاطر مادر بزرگوارشان است؛ یک دلیل دیگرش هم این است که او هیچ تیغ و خاری ندارد.
آموزه های نورانی
مثل شب، مثل صبح
شب چرا به صبح می رسد؟ چرا به روشنی می رسد؟
چون سیر می کند، چون حرکت می کند.
ما هم مثل شب ایم، تاریک و ظلمانی هستیم.