یارب از کینه همسر جگرم می سوزد<br /> من از این یار ستمگر جگرم می سوزد<br /> دیده پراشک لبم خشک و رخم برروی خاک<br /> سینه ام گشته پر آذر جگرم می سوزد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به جان سبط خیرالمرسلین زد آن چنان آتش<br /> که از داغش به رضوان جان ختم الانبیا سوزد<br /> نترسید از خدا و پیکرش را روى بام افکند<br /> چنان کز بهر آن مولا دل مرغ هوا سوزد<br /> شهادت امام جواد علیه...

شهید از کینه همسر چو شد آن نوگل زهرا<br /> به جنّت زین غم عظما دل خیرالنّسا سوزد<br /> چو دید از او به جز خوبى؟ که آخر کرد مسمومش<br /> دل اهل ستم بر حال مظلومان کجا سوزد<br /> شهادت امام جواد علیه...

نه تنها این دل ما بر جواد ابن رضا سوزد<br /> که بر احوال او جان تمام ماسوا سوزد<br /> از آن آتش که زد زهر ستم بر جان آن مولا<br /> فلک نالد ملک گرید زمین لرزد سما سوزد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام...

قاتل من به غم بی کسی ام میخندد<br /> او کُنَد شادی و من پشت درم یا زهرا<br /> نفسم در قفس سینه شده زندانی<br /> جان به لب آمده و محتضرم یا زهرا<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

تا بیاید پسرم بر سر بالین پدر<br /> دیده دارم به در و منتظرم یا زهرا<br /> ای که در آتش بیداد، رخ ماهت سوخت<br /> نظری کن به دل شعله ورم یا زهرا<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

سوزد از زهر ز پا، تا به سَرم یا زهرا<br /> آب شد از اثر آن جگرم یا زهرا<br /> هیچ کس نیست بیاید به کنارم مادر<br /> تو بنه بر سر زانو، سَرم یا زهرا<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

مظلوم تر از جواد، بغداد نداشت<br /> آن مظهر داد، تابِ بیداد نداشت<br /> می خواست که فریاد کند تشنه لبم<br /> از سوز عطش، طاقت فریاد نداشت<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

ای شب قدر رضا، قدر تو را نشناختند<br /> پیکرت را روی بام خانه ات انداختند<br /> سایه سار پیکرت، بال کبوترهای شهر<br /> گریه کن های غمت، چشمان مادرهای شهر<br /> سینه زن های شما دستان خواهرهای شهر<br...

در دلت آقای من این زهر کار دشنه کرد<br /> مثل جدّت، لحظه ی آخر ترا لب تشنه کرد<br /> مثل جدّت، لحظه ی آخر تنت بی تاب شد<br /> تشنه بودی و لبت محتاج قدری آب شد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت...