از بس که پای تا سرم آتش گرفت و سوخت<br /> شیرازه های پیکرم آتش گرفت و سوخت<br /> آتش ز جان سوخته ام شعله می کشد<br /> از آن زمان که مادرم آتش گرفت و سوخت<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

ای دل بسوز از غم آن کس که همسرش<br /> کف می زد و به سوختن او نظر نداشت<br /> غربت گرفته بود دلش را زِ هر طرف<br /> گویی که شامِ درد و غم او سحر نداشت<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به کنج حجره امام غریب می نالید<br /> ز سوزش جگر خود عجیب می نالید<br /> دوباره کارگر افتاده زهر بر جگری<br /> به سرنوشت پدر ببین دچار شد پسری<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

فغان و درد که خیر العباد را کشتند<br /> رضا بیا که عزیزت جواد را کشتند<br /> زمین به لرزه فتاده است و آسمان تاریک<br /> مگر قیامت عظمای حق شده نزدیک<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

صدای ناله ی وی هی ضعیف تر می شد<br /> که پیک مرگ بر او از جنان صلا می زد<br /> برون حجره همه پای کوب و دست افشان<br /> درون حجره یکی بود و دست و پا می زد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

شرار زهر ز یک سو، لهیب غم یک سوی<br /> به جان و پیکرش آتش، جدا جدا می زد<br /> گذشت کار ز کار و نداشت کار به کس<br /> در آن میانه فقط آب را صدا می زد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

میان حجره چنان ناله از جفا می زد<br /> که سوز ناله اش آتش به ماسوا می زد<br /> به لب ز کینه ی بیگانه هیچ شکوه نداشت<br /> و لیک داد، ز بیداد آشنا می زد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

بابا رضا بیا نفس آخر من است<br /> سوزان میان تب همه ی پیکر من است<br /> تا آه می کشم ز لبم لاله می چکد<br /> یک باغ سرخ رنگ به دور و بر من است<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

تنی به حجره ی خاکی کبود افتاده<br /> تنی که تاب از آن با بلا گرفته شده<br /> به گوشه ی جگرش زهر جای خوش کرده<br /> اگر که طاقت از این دست و پا گرفته شده<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

نشسته خاک سر دل، هوا گرفته شده <br /> به عرش مجلس سوگ و عزا گرفته شده<br /> گلی ز گلشن زهرا دوباره پرپر شد<br /> شبیه حال علی حال ما گرفته شده<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد