گرچه شوال ولی داغ محرم با اوست<br /> پس عجب نیست اگر این همه ماتم با اوست<br /> مثل جدش شده در کنیه‌ی اباعبدالله<br /> در بقیع است ولی کرببلا هم با اوست<br /> ​​​​​​​شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت...

نه عمامه به سرو نه که ردا در بر داشت<br /> در دلش حال و هوایی ز غم حیدر داشت<br /> نیمه شب تا که به صورت به زمین خورد آقا<br /> با لب غرق به خون زمزمه ی مادر داشت<br /> شهادت امام صادق علیه السلام...

حالا دوباره موسم اندوه ما شده<br /> دل داغدار صادق آل عبا شده<br /> شهر مدینه آتش و دود و امام ما<br /> در بین شعله‌هاست که یوم العزا شده<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

در مدینه شور و غوغایی بپا شد<br /> شهر پیغمبر همه غرق عزا شد<br /> این ندا در شهر پیچید، ایها الناس<br /> جعفر صادق به راه حق فدا شد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

در بین سر و صدا کجا می بردند<br /> هیزم به کدام کربلا می بردند<br /> رفتند به عرش بی وضو نا اهلان<br /> جایی که سلامی از خدا می بردند<br /> در سوخت و یاد مادری افتادم<br /> انگار... دوباره مرتضی می...

شیعیانش اشک ریزان، دل غمینند<br /> رحلت ماه ششم از اولیا شد<br /> بعد عمری نامرادی های دوران<br /> شد شهادت قسمت و حاجت روا شد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

پیرمردی بین آتش از نوا افتاده است<br /> رهبری تنها میان کوچه ها افتاده است<br /> با رخی نیلی به یاد مادرش فریاد زد<br /> ماجرای کوچه بهرم خوب جا افتاده است<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

دوّمین بار است در شهر نبی، در سوخته<br /> خانه ی امنی به دست یک ستمگر سوخته<br /> کمتر از خون گریه کردن حقّ این مرثیّه نیست<br /> که آستان صادق آل پیمبر سوخته <br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت...

خفاش های نمیه شب تار آمدند<br /> تو در نماز، در پی پیکار آمدند<br /> مانند دزد از سر دیوار آمدند<br /> این گونه در مدینه همه بار آمدند<br /> بر روی خاک از نفس افتاده می کشند<br /> اینها ز زیر پای...

مکتب ما رهبرش در هر دوعالم،  صادق است<br /> بعد حیدر ناطق  قرآن خاتم، صادق است<br /> صادق آل عبا چون کشته‌ی زهر جفاست<br /> کوچه شهر مدینه شاهراه کربلاست<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد