در کوچه‌های شهر نبی در به در شدم<br /> چون مرغ پرشکسته‌ی بی بال و پرشدم<br /> سنی گذشته از من تنها در این قفس<br /> چون شاخه‌ی شکسته‌ی بی بار و بر شدم<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

فدای قبرِ خاکی ات، دلم صحن و سرای تو<br /> سرم بر آستانِ تو، دل و جانم نثارِ تو!<br /> تو شمعِ روشنی گر چه، سکوتِ سردی و امّا<br /> رسد روزی همه عالم، بگردد در مدارِ تو<br /> شهادت امام صادق علیه السلام...

دوباره آتش کینه به آشیان میزد<br /> به باغ یاس نبی رنگ ارغوان میزد<br /> کدام داغ، جگرسوز تر از این باشد:<br /> رئیس مذهب ما را غلامشان میزد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

میان کوچه‌ها فریاد می‌زد<br /> فغان از کینه‌ی صیاد می‌زد<br /> دو دستش‌ بسته‌ بود و نیمه‌شب<br /> ز سوز سینه‌ی خود داد می‌زد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

در این مدینه هیچ به جز غم خبر نبود<br /> از غصه سوخت دل ولی چون جگر نبود<br /> از بس که آب گشته تنم از جفای خصم<br /> دیگر ز پیکرم اثری غیر سر نبود<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

از غربتم کسی بخدا با خبر نشد<br /> کس با خبر ز سوز دلم جز جگر نشد<br /> آتش گرفت خانه ام امّا نه همچو دل<br /> خانه در آن زمان؛چو دلم پر شرر نشد<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

میان دود و آتش دیده‌ام کاشانه را<br /> به مانند دلم سوزانده دشمن خانه‌ام را<br /> چو آتش شعله‌ور بود دو چشم من به در بود<br /> به یادم آمد آن روز که مادر در خطر بود<br /> شهادت امام صادق علیه السلام...

مهلتی تا که مناجات به پایان برسد<br /> صحبتش خاتمه با حضرت یزدان برسد<br /> آتش افروخته اند بر در بیت مولا<br /> تا که دید آتش در زمزمه کرد یا زهرا<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

چه کوتاه است دستِ عاشقانت از مزارِ تو<br /> چه پاییزیست حالِ زندگی دور از بهارِ تو<br /> کنارِ تربتت امشب نه اشکی و نه زوّاری<br /> یقیناً مادرت زهرا نشسته سوگوارِ تو<br /> شهادت امام صادق علیه السلام...

نور را در کوچه ی ظلمت کشیدن مشکل است<br /> پا برهنه در پی مرکب دویدن مشکل است<br /> آسمان گر بر زمین افتد، قیامت میشود<br /> آسمانی را به روی خاک دیدن مشکل است<br /> شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت...