فاطمیه، اشک و اندوه و محن<br /> خانه وحى على آتش زدن<br /> فاطمیه با خودى جنگیدن است<br /> خط شکن خانه نشین گردیدن است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

فاطمیه، ماه مظلومیت است<br /> دشمنان را فصل محکومیت است<br /> فاطمیه، فاطمه آزردن است<br /> از خودى‏ ها ضرب سیلى خوردن است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

فاطمیه شرح درد فاطمه است<br /> انعکاسى از نبرد فاطمه است<br /> فاطمیه انقلابى در سکوت<br /> ناله شب زنده دارى در قنوت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

چه کنم به فاطمیه بدهى دوباره راهم<br /> چه کنم مپرسى از من که چه هستم و چه بودم<br /> ز صفاى فاطمیه به زبان من اثر ده<br /> که به جاى لحن باشد سخن غمت سرودم<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ماه دلسوخته پر زد، همه جا غوغا شد<br /> آسمان با غم و با غربت خود تنها شد<br /> آسمان آمد و سر را به لب چاه گذاشت<br /> باز هم چشم پر از روشنی اش دریا شد<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

با خدا بیگانه ایم ما کجا و فاطمه<br /> غرق در افسانه ایم ما کجا و فاطمه<br /> فاطمه یک زن نبود فاطمه یک عشق بود<br /> مهربان مانند رود ما کجا و فاطمه<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

انتقام مصطفى را دشمنش در کوچه‏ ها<br /> با غلاف و سیلى اش از چهره و بازو گرفت<br /> پرده دار عصمت حق آمده خانه ولى<br /> آنچنان نیلى شده کز همسرش هم رو گرفت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

چون گرفتند از گل ریحانه احمد گلاب<br /> میخ در از قطره‏ هاى خون آن گل بو گرفت<br /> بوى گل پیچید در گلخانه ‏اى آتش زده<br /> غنچه‏ اش بر یارى او، سجده‏ اى نیکو گرفت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)...

کشتى پهلو شکسته پشت در پهلو گرفت<br /> ساحلش مسمار در شد موج از هر سو گرفت<br /> خون چکان از سینه‏ اش دنبال حیدر مى ‏دوید<br /> یک قدم برداشت اما دست بر پهلو گرفت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت...

شام وصال آمد و صبح وصال رفت<br /> از لانه ام کبوتر بشکسته بال رفت<br /> آن گل که نُه بهار ز یک نیم خنده اش<br />  می برد از دلم غم و رنج و ملال رفت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد