در پیچ و خم غم گذرش خورد به دیوار<br /> رفت اوج بگیرد که پرش خورد به دیوار<br /> بودند ملائِک همه در محضرش امّا<br /> ابلیس لگد زد کمرش خورد به دیوار<br /> تا خادمه را کرد صدایش همه با خود<br /> گفتند...

دگر نباف پیرهن تازه فاطمه<br /> شد پنبه رشته های تو با داغ محسنت<br /> نه کوچه نه غلاف نه سیلی نه میخ در<br /> بیمار کرده است تـو را داغ محسنت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای همه ی دل خوشیم، ز داغ خود می کُشیم<br /> باغ بهارم فاطمه، دار و ندارم فاطمه<br /> ای همه ی دل خوشیم، ز داغ خود می کُشیم<br /> بود و نبودم فاطمه، یاس کبودم فاطمه<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت...

ماندم چگونه شام غمم را سحر کنم     <br /> فکری برای زینب خونین‌جگر کنم<br /> یادم  نبود بسکه سرم درد می‌گرفت   <br /> فکری برای کج  شدن میخِ در کنم<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای کاش که تازیانه فرهنگ نبود          <br /> دیوار و در خانه هماهنگ نبود<br /> ای کاش زمانی‌که گلم سیلی خورد      <br /> در شهر مدینه کوچه‌ها تنگ نبود<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای وای از این همه غم و بیدادی         <br /> ای کاش دلت را به دلم می‌دادی<br /> حالا که قباله‌ی فدک را بردند           <br /> ای کاش که از نفَس نمی اُفتادی<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای کاش که غُصه، این دل زار نداشت    <br /> این خانه‌ی آتش زده مسمار نداشت<br /> سر درد گرفته  بود و می‌گفت حسن     <br /> ای کاش مدینه در و دیوار نداشت<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

ای کاش در این مدینه شلاّق نبود     <br /> مأمورِ به صبر، صاحب باغ نبود<br /> ای کاش همان زمان که پهلوت شکست    <br /> میخِ درِ خانه، آنقدر داغ نبود<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

بیمار علی قد کمانی دارد        <br /> احوال ضعیف و ناتوانی دارد<br /> در کوچه مگرچه برسرش آوردند<br /> رخساره‌ی تار و ارغوانی دارد<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

در سینه‌ی خسته آه دارم      <br /> هم صحبتی همچو چاه دارم<br /> در خانه‌ام از بدِ حوادث          <br /> افسوس، چه قتلگاه دارم<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد