مسیر جاری :
جان جهان جهان جان تسلیت عرض میکنیم
جان جهان جهان جان تسلیت عرض میکنیم<br />
ولـــی امـــر مــهربــان تسلیت عرض میکنیم <br />
به غم نشسته ای ولی غریب و زار و بی کسی<br />
ای کس و کار بی کسان تسلیت عرض میکنیم<br />
شهادت حضرت فاطمه زهرا...
ای شفایت آرزوی مرتضی
ای شفایت آرزوی مرتضی<br />
اشک تو آب وضوی مرتضی<br />
داغت ای بانوی خانه سوخته<br />
آتشی در جان من افروخته<br />
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد
باید بشوید دست از کارش دو عالم
باید بشوید دست از کارش دو عالم<br />
تا پا به پای گریه های تو بگرید<br />
حالا که ای زهره! زمین گیری یقینا<br />
هفت آسمان هم در عزای تو بگرید<br />
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد
یک شهر باید با نوای تو بگرید
یک شهر باید با نوای تو بگرید<br />
هق هق کند با های های تو بگرید<br />
آدم زمانی می شود روحش بهاری<br />
که مثل باران در هوای تو بگرید<br />
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد
حک شده با خط حیدر روی درهای بهشت
حک شده با خط حیدر روی درهای بهشت<br />
اولویت هست این جا با گدای فاطمه<br />
اشهد انَّ علی ... را هر که گوید در اذان<br />
می شود وارد به جمع بچه های فاطمه<br />
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد
می رسد نان شب ما از نوای فاطمه
می رسد نان شب ما از نوای فاطمه<br />
آمدیم اصلاً در این دنیا برای فاطمه<br />
مدح او را باید از پیغمبر و حیدر شنید<br />
ما کجا و گفتن از حال و هوای فاطمه<br />
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد
نیمه شبها دردها انگار درد آورتر است
نیمه شبها دردها انگار درد آورتر است<br />
حال و روز زخمی تب دار درد آورتر است<br />
لا به لای گریه های بچه های داغ دار<br />
ناله های مادر بیمار درد آورتر است<br />
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت...
هر قدر خواستم که صبوری کنم، نشد
هر قدر خواستم که صبوری کنم، نشد<br />
مادر! عجیب ماتم تو گریه آور است<br />
از لحظه ای که ابر شدی بین کوچه ها<br />
باران گرفته صورت دیوارها تر است<br />
بعد از تو هر چه لاله دراین دشت داغدار<br />
بعد...
هر چند خانه از همه خانه ها سر است
هر چند خانه از همه خانه ها سر است<br />
این آشیانه مسلخ سرخ کبوتر است<br />
از انتشارعطر تو در پر کشیدنت<br />
این آشیانه تا به قیامت معطر است<br />
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد
فاطمه آمد میان کوچه ها
فاطمه آمد میان کوچه ها<br />
دست مولا را چه بی پروا گرفت<br />
تازیانه بهر او کافی نبود<br />
از علی او را به ضرب پا گرفت<br />
خون زهرا ریخت بین کوچه ها<br />
آسمان هم زین عظما گرفت<br />
شهادت...