شاعر برای فاطمیه کم می آورد<br /> هر بیت یک مصیبت اعظم می آورد<br /> قافیه هاش شال عزا بسته بر کمر<br /> در هر ردیف دستۀ ماتم می آورد<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

حبل کین بر گردن حبل المتین افتاده است<br />  لرزه بر عرش برین و رکن دین افتاده است<br /> کاش از مهدی بپرسم کای امام منتقم!<br />  مادرت زهرا چرا روی زمین افتاده است؟!<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)...

نرو ای همدم تنهایی بابا، مادر<br /> می شود بعد تو بابا تک و تنها، مادر<br /> چه مگر بر سر تو رفته در آن کوچه ی شوم<br /> پس از آن حادثه افتاده ای از پا، مادر<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

مردم شهر چه ها بر جگرت آوردند<br />  شعله بر سوختن بال و پرت آوردند<br /> دست سمت رخ همچون قمرت آوردند<br />  گل یاسم چه بلایی به سرت آوردند<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

سینه ی فاطمه گردید دگر خرد و خمیر<br /> دنده ی فاطمه با خاک زمین هموار است<br /> صورت مادر و پهلو و دو تا دستانش<br /> جلوه گاه اثر صحنه ی هر آزار است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

مادرم فاطمه یکبار دگر بیمار است<br /> او خودش گفت که از قاتل خود بیزار است<br /> رد خونِ به روی پیرهنش ای عالم<br /> یادگاری ز نوک میخ در و مسمار است<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

مُزد رسالتِ پدرت دست کوچه بود<br /> اجرت کسی نداد به پیغمبر این چنین<br /> از جای جای پیرهنت تکه ای کم است<br /> شاید گرفته است به میخ در این چنین<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

هرگز ندیده است کسی مادراین چنین<br /> یک بستری چنین و شکسته پر این چنین<br /> شهر مدینه هیچ کسی را چنین نزد<br /> جز تو نداشت شاخه ی نیلوفراین چنین<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد

مثل شما به پای حیدر زمان مانده ایم<br /> در فتنه ها همیشه اسمتان را خوانده ایم<br /> کاشکی میشد فدای تو پهلو و سینه ها<br /> در حسرت شلمچه، کربلای پنج مانده ایم<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت...

هر سینه زن غلامی از ایل و تبار توست<br /> دنبال آن ضریح گم شده در دیار توست<br /> قلب علی حسین و مجتبی بی قرار توست<br /> پس نجف و بقیع و کربلا هم مزار توست<br /> شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت باد