مسیر جاری :
حسین آرام جانم
چه اضطراب و چه باکى ز آفتاب قیامت/
که زیر سایه این خیمه کرده ایم اقامت/
شفیع گریه کنانش ائمه اند یکایک/
به این دلیل که جمع است در حسین امامت
یا فاطمه
نام بانوی دو عالم نقش بسته بر سقف حرم سیدالشهدا علیه السلام
امیری حسین و نعم الامیر
عالم همه یک نقطه ای از نونِ حسین است/
عشق است چنین جاذبه در خونِ حسین است/
زیباییِ احساسِ من این است که جانم/
آن عاشقِ دیوانه وُ مفتونِ حسین است
صلی الله علیک یا اباعبدالله
من بی حسین معنی دیگر نمیدهم/باید که با حسین مرا باورم کنید...
دود این شهر مرا از نفس انداخته است
دود این شهر مرا از نفس انداخته است/
به هوای حرم کرب و بلا محتاجم
من ماندم و طلاییِ گنبد که حسرت است...
حسرت کرب و بلایت میکشد آخر مرا/
حسرت شش گوشه و صحن و سرایت بیشتر/
کاش باشی وقت جان دادن تو بر بالین من/
میشوم آن روز محتاج دعایت بیشتر
در حرمش بوی سیب را که حس کردی
شبهای جمعه در حرمش بوی سیب را که حس کردی منتظر حضور مادر مظلومه اش باش و همراهی اش کن و سر سلامتی اش بده.
چون دل از آن توست به روضه چه حاجت است؟
با روضهی حسین نفس تازه میکنم
السلام علیک یا اباعبدالله
حرم اباعبدالله الحسین(ع)
أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیب
السلام علی من الاجابه تحت قبه
تصویری مزین به عبارت مبارک «اَلسَّلامُ عَلیَ مَن اَلْاجابَهُ تَحتَ قُبَتهِ» علیه السلام