من پرچم هدايتم، و پناهگاه پرهيزگارى، و جايگاه سخاوت، و درياى جود و جوانمردى، و كوه خِرد.

امام على علیه السّلام فرمودند:
أنا عَلَمُ الهُدى ، وكَهْفُ التُّقى ، ومَحَلُّ السَّخاءِ ، وبَحرُ النَّدى ، وطَودُ النُّهى ؛

من از جانب خدا قسمت كننده بهشت و دوزخم . هيچ كس وارد آن نمى شود مگر به تقسيم من. منم فاروق اكبر (بزرگترين جداساز حق و باطل)، من

امام على علیه السّلام فرمودند:
أنا قَسيمُ اللّه ِ بينَ الجَنّةِ والنّارِ ، لا يَدخُلُهاداخِلٌ إلّا على حَدِّ قَسْمي ، وأنا الفاروقُ الأكبرُ ، وأنا الإمامُ لِمَن بَعدِي ، والمُؤَدِّي عَمَّن كانَ قَبلي ؛

من پيشواى مؤمنانم و مال و دارايى ، زمامدار فاجران .

امام على علیه السّلام فرمودند:
أنَا يَعسوبُ المُؤمِنينَ ، وَالمالُ يَعسوبُ الُفجّارِ ؛

من نخستين كسى هستم كه در روز قيامت براى دادخواهى [ از دشمنان ] در برابر خداوند عز و جل بر زانو مى نشيند.

امام على علیه السّلام فرمودند:
أنا أوَّلُ مَن يَجْثو لِلخُصومَةِ بينَ يدَيِ اللّه ِ عزّ وجلّ يومَ القيامةِ ؛

من نخستين كسى هستم كه اسلام آوردم.

امام على علیه السّلام فرمودند:
أنا أوَّلُ مَن أسلَمَ ؛

من نخستين كسى هستم كه با پيامبر صلى الله عليه و آله نماز گزارد.

امام على علیه السّلام فرمودند:
أنا أوَّلُ مَن صَلّى مَع النّبيِّ صلى الله عليه و آله ؛

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: اى على ! اگر تو نبودى بعد از من مؤمنان شناخته نمى شدند .

امام على علیه السّلام فرمودند:
قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: لَوْلاكَ يا علِيّ، ما عُرِفَ المؤمنونَ مِنْ بَعْدي ؛

همانا حكايت من در ميان شما همچون چراغ در تاريكى است كه هر كس به حريم آن درآيد از نور آن روشنايى مى گيرد.

امام على علیه السّلام فرمودند:
إنّما مَثَلي بينَكُم كالسِّراجِ في الظُّلمَةِ ، يَستَضيءُ بها مَن وَلَجَها ؛

خداوند عز و جل را آيتى بزرگتر از من نيست.

امام على علیه السّلام فرمودند:
ما للّه ِ عزّ وجلّ آيةٌ هِي أكبرُ مِنّي ؛

به خدا سوگند اگر شب را بر روى اشتر خار تا صبح بيدار مانم و مرا در كُند و زنجيرها كت بسته بكشند خوش تر دارم از اين كه در روز رست

امام على علیه السّلام فرمودند:
واللّه ِ ، لَأنْ أبِيتَ على حَسَكِ السَّعْدانِ مُسَهَّدا أو اُجَرّ في الأغْلالِ مُصَفَّدا أحَبُّ إليَّ مِن أنْ ألقَى اللّه َ ورسولَه يومَ القيامةِظالما... . واللّه ِ ، لو اُعْطيتُ الأقالِيمَ السَّبعةَ بما تَحتَ أفلاكِها على أن أعصِيَ اللّه َ في نَمْلةٍ أسْلُبُها جُلْبَ شَعيرةٍ ما فَعَلْتُه ؛