امام علی (علیه السّلام) در وصیت شان به فرزندشان،امام حسن (علیه السّلام) فرمودند: بدان همانا خداوندی که گنجینه های ملکوت دنیا و

امام علی علیه السّلام در وصیت شان به فرزندشان،امام حسن علیه السّلام فرمودند:
اِعلم أنّ الّذی بیدهِ خزائِنُ ملکوتِ الدّنیا و الآخرةِ قَدْ أذِنَ لدعائِکَ و تکفَّلَ لاِ جابتِکَ و أمَرَکَ أن تسألَهُ لِیُعطیکَ و هو رحیمٌ کریمٌ؛

خدايا! از تو امان مى طلبم در آن روزى كه نه مال و ثروت به كار مى آيد و نه فرزندان ، مگر كسى كه با دلى پاك به سوى خدا بيايد .

امام على علیه السّلام فرمودند:
اَللّهُمَّ إنّي أسألُكَ الأمانَ الأمانَ يَومَ لايَنفَعُ مالٌ و لابَنونَ إلاّ مَن أتَى اللّه َ بِقَلبٍ سَليمٍ؛

برخى از گناهان جز در عرفات بخشوده نمى شوند .

امام على علیه السّلام فرمودند:
مِنَ الذُّنوبِ ذُنوبٌ لاتُغفَرُ إلاّ بِعَرَفَاتٍ ؛

چهار قصر از قصرهاى بهشت در دنيا هستند: مسجدالحرام ، مسجد الرسول ، مسجد بيت المقدّس و مسجد كوفه.

امام على علیه السّلام فرمودند:
أربَعَةٌ مِن قُصُورِ الجَنَّةِ فِي الدُّنيا: المَسجِدُ الحَرامِ و مَسجِدُ الرَّسولِ و مسَجِدُ بَيتِ المَقدِسِ و مَسجِدُ الكُوفَةِ ؛

مجلسى كه با غيبت آباد شود ، دين در آن تباه مى شود .

امام على علیه السّلام فرمودند:
ما عُمِرَ مَجلِسٌ بِالغِيبَةِ إلاّخَرِبَ مِنَ الدِّينِ ؛

بدترين شما سخن چينان و تفرقه اندازان ميان دوستان اند .

امام على علیه السّلام فرمودند:
شِرارُكُم المَشّاؤونَ بِالنَّميمَةِ ، المُفَرِّقُونَ بَينَ الأحِبَّةِ ؛

به خدا سوگند كه پسر ابوطالب با مرگ مأنوس تر است تا كودك به پستان مادرش .

امام على علیه السّلام فرمودند:
وَاللّه ِ لاَبنُ أبيطالِبٍ آنَسُ بِالمَوتِ مِنَ الطِّفلِ بِثَدىِ اُمِّهِ ؛

گناهى كه اندوهگين ات كند ، نزد خدا بهتر است از كار نيكى كه به خودپسندى گرفتارت سازد .

امام على علیه السّلام فرمودند:
سَيِّئَةٌ تَسوؤُكَ خَيرٌ عِندَ اللّه ِ مِن حَسَنَةٍ تُعجِبُكَ ؛

خوش بينى ، اندوه را مى كاهد و از افتادن در بند گناه مى رهاند .

امام على علیه السّلام فرمودند:
حُسنُ الظَّنِّ يُخَفِّفُ الهَمَّ و يُنجي مِن تَقَلُّدِ الإثمِ ؛

ستيز و بگو مگوى با بى خردِ بى دانش را واگذار .

امام على علیه السّلام فرمودند:
دَعِ المُماراةَ و مُجاراةَ مَن لاعَقلَ لَهُ و لاعِلمَ ؛