امام جواد علیه السلام فرمودند:
ظالمى که داراى حلم (عقل) باشد ممکن است به خاطر حلمش مورد عفو الهى قرار گیرد، اما سفیهى که ظالم نیست ممکن است سفاهتش حقانیّتش را از بین ببرد و مشمول لطف الهى نشود.

امام جواد علیه‌ السلام فرمودند:
حضرت عبد العظیم علیه السلام: به امام جواد علیه السلام نوشتم که نام «ذو الکفل» چه بود؟ و آیا «ذو الکفل» از پیامبران مُرسل بوده یا نه؟ امام - که درودهاى خدا بر او باد - نوشت: «خداوند، صد و بیست و چهار هزار پیغمبر مبعوث کرد که سیصد و سیزده نفر آنان، مُرسل بودند و ذو الکفل هم از این پیغمبران به شمار مى‌رفت. او (ذو الکفل) پس از سلیمان بن داوود علیهما السلام مبعوث شد و مانند داوود، میان مردم داورى مى‌کرد و جز براى خداوند، خشم نمى‌کرد. نام وى عویدیا بود، و او همان کسى است که خداوند متعال در کتاب خود (قرآن)، آن جا که مى‌فرماید: ( و اسماعیل و یَسَع و ذو الکفل را به یاد آور [که‌] همه از نیکان بودند)،[1] او را یاد کرده است».

امام جواد علیه السلام فرمودند:
... حضرت (مهدی علیه السلام) داراى غیبتى است که روزهایش زیاد و مدّتش طولانى است. پس افراد مخلص منتظر ظهور او هستند و افراد شکّاک مُنکر او هستند.

امام جواد علیه السلام فرمودند:
همانا قائم ما مهدى علیه السلام است که بر مسلمان واجب است در زمان غیبت او منتظرش باشد و هنگام ظهورش از او اطاعت کند.

امام جواد علیه السلام فرمودند:
باارزش‌ترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است.

امام جواد علیه السلام فرمودند:
چگونه گمراه و درمانده خواهد شد کسى که خداوند سَرپرست و متکفّل اوست. چطور نجات مى‌یابد کسى که خداوند طالبش است. هر که از خدا قطع امید کند و به غیر او پناهنده شود، خداوند او را به همان شخص واگذار مى‌کند.

امام جواد علیه السلام فرمودند:
خدمت و نعمتى که مورد شکر و سپاس قرار نگیرد، همچون خطایى است که غیر قابل بخشش باشد.

امام جواد علیه السلام فرمودند:
هرکس موقعیت‌شناس نباشد، جریانات او را مى‌رباید و هلاک خواهد شد.

امام جواد علیه السلام فرمودند:
مواظب باش از مصاحبت و دوستى با افراد شرور؛ چون که او همانند شمشیرى زهرآلود، برّاق است که ظاهرش زیبا و اثراتش زشت و خطرناک خواهد بود.

امام جواد علیه السلام فرمودند:
ملاقات و دیدار با دوستان و برادران [خوب]، سبب صفاى دل و نورانیّت آن مى‌گردد و موجب شکوفایى عقل و درایت خواهد گشت؛ گرچه در مدّت زمانى کوتاه انجام پذیرد.