راسخون - یار همیشه همراه : گهرهای حسینی

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
لا يَنْبَغى لِنَفْسٍ مُؤْمِنَةٍ تَرى مَنْ يَعْصِى اللّه َ فَلا تُنْكِرُ؛
براى مؤمن شايسته نيست كه ببيند كسى خدا را معصيت مى كند و از آن جلوگيرى و نهى نكند.
[كنزالعمال، ج 3، ص 85.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
یا بُنَىَّ اِیّاکَ وَظُلْمَ مَنْ لایَجِدُ عَلَیْکَ ناصِراً اِلاَّ اللّه؛
فرزندم! بپرهیز از ستم بر کسى که غیر از خدا یاورى در مقابل تو ندارد.
[بحارالانوار، ج 75، ص 308.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
شَرُّ خِصالِ الْمُلُوكِ: اَلْجُبْنُ مِنَ الاَْعْداءِ، وَالْقَسْوَةُ عَلَى الضُّعَفاءِ وَالْبُخْلُ عِنْدَ الاِْعْطاءِ؛
بدترين خصلت پادشاهان عبارت است از: 1 ـ ترس در مقابل دشمنان 2 ـ قساوت در مورد ضعيفان 3 ـ بخل ورزيدن هنگام بخشش.
[بحارالانوار، ج44، ص189.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
اِيّاكَ وَما تَعْتَذِرُ مِنْهُ، فَاِنَّ الْمُؤْمِنَ لايُسِى ءُ وَلا يَعْتَذِرُ وَالْمُنافِقَ كُلُّ يَوْمٍ يُسِى ءُ وَيَعْتَذِرُ؛
از آنچه موجب عذرخواهى مى شود بپرهيز، زيرا مؤمن بد نمى كند، عذرخواهى هم نمى كند ولى منافق هر روز كار بد مى كند وبعد عذرخواهى مى كند.
[تحف العقول، ص 177 ـ بحارالانوار، ج 78، ص 120.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
اَخْرَبْتَ دارَكَ، وَعَمَّرْتَ دارَ غَيْرِكَ، غَرَّكَ مَنْ فِى الاَْرْضِ، وَمَقَّتَكَ مَنْ فِى السَّماءِ؛
خانه خود را خراب كردى و خانه ديگران را آباد نمودى، كسى كه روى زمين است تو را مغرور كرده و آن كه درآسمان است (خدا) تو را دشمن داشته است.
[تنبيه الخواطر، ج 1، ص 70 .مستدرك الوسائل، ج 3، ص 467.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
لَوْلا ثَلاثَةٌ ما وَضَعَ ابْنُ آدَمَ رَأْسَهُ لِشَىْ ءٍ: اَلْفَقْرُوَ الْمَرَضُ وَالْمَوْتُ؛
اگر سه چیز نبود انسان در مقابل هیچ چیز سر فرود نمى‌آورد: 1 ـ فقر و تنگدستى؛ 2 ـ بیمارى؛ 3 ـ مرگ.
نزهة الناظر، ص 80

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
يَابْنَ آدَمَ تَفَكَّرْ وَقُلْ اَيْنَ مُلُوكُ الدُّنْيا وَاَرْبابُهَا الَّذينَ عَمَرُوا وَاحْتَفَرُوا أَنْهارَها وَغَرَسُوا أَشْجارَها وَمَدَنُوا مَدائِنَها، فارَقُوها وَهُمْ كارِهُونَ؛
اى فرزندآدم! انديشه كن وبگو: كجايند پادشاهان جهان و صاحبان دنيا كه آن را آباد كردند و نهرها كندند و درختان را كاشتند و شهرها را بنا كردند و بعد با ناخرسندى از آنها جدا شدند.
[ارشاد القلوب، ج 1، ص 29.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ سُكّانَ السَّمواتِ يَفْنُونَ وَاَهْلَ الاَْرْضِ يَمُوتُونَ وَجَمِيعُ الْبَرِيَّةِ لا يَبْقُونَ وَكُلَّ شَىْ ءٍ هالِكٌ اِلاّ وَجْهَهُ؛
آسمانيان فانى مى شوند و زمينيان مى ميرند، و همه آنها ناپايدارند و همه چيز از بين رفتنى است جز خدا.
[فتوح ابن اعثم، ج 5، ص 94 ـ مقاتل الطالبيين، ص 112.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
إِنَّ اَعْمالَ هذِهِ الاُْمَّةِ ما مِنْ صَباحٍ اِلاّ وَتُعْرَضُ عَلَى اللّه ِ تَعالى؛
اعمال اين امّت هر روز بر خداوند متعال عرضه مى شود.
[بحارالانوار، ج 73، ص 353.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
اَعْجَزُ النّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ الدُّعاءِ، وَاَبْخَلُ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بالسَّلامِ؛
ناتوان ترين مردم كسى است كه از دعا عاجز باشد وبخيل ترين مردم كسى است كه درسلام بُخل ورزد.
[بحارالانوار، 93، 294.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُنْسَأَ فِى أَجَلِهِ وَيُزادَ فى رِزْقِهِ فَلْيَصِلْ رَحِمَهُ؛
كسى كه خرسند مى شود اجلش به تأخير افتد و رزقش زياد شود (دوست دارد چنين شود) پس صله رحم انجام دهد.
[عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 48 ـ بحارالانوار، ج 74، ص 91.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
لِلسَّلامِ سَبْعُونَ حَسَنَةً تِسْعٌ وَسِتُّونَ لِلْمُبْتَدِى وَواحِدَةٌ لِلرّادِّ؛
سلام، هفتاد حسنه دارد، شصت و نه حسنه براى سلام كننده و يكى براى پاسخ دهنده است.
[تحف العقول، ص 177 ـ بحارالانوار، ج 78، ص 120.]

امام حسین علیه السلام به مردى که پیش ایشان غیبت مرد دیگرى را کرد، فرمودند:
یا هَذا کُفَّ عَنِ الْغیبَةِ فَاِنَّها اِدامُ کِلابِ النّارِ؛
فلانى! از غیبت بپرهیز زیرا غیبت، خورشت سگ‌هاى دوزخ است.
[تحف العقول، ص 175 ـ بحارالانوار، ج 78، ص 117.]

از امام حسین علیه السلام سؤال شد: چرا خداوند روزه را بر بندگانش واجب کرد؟ حضرت فرمودند:
لِیَجِدَ الْغَنىُّ مَسَّ الْجُوعِ فَیَعُودَ بِالْفَضْلِ عَلَى المَساکینَ؛
براى این که ثروتمند سختى گرسنگى را بچشد و در نتیجه از زیادى ثروتش به بیچارگان کمک کند.
[موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام، ص 692، ح 759.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
وُجِدَ لَوْحٌ تَحْتَ حائِطِ مَدينَةٍ مِنْ الْمَدائِنِ مَكْتُوبٌ فِيهِ: عَجِبْتُ لِمَنْ اَيْقَنَ بِالْمَوْتِ كَيْفَ يَفْرَحُ؟ وَعَجِبْتُ لِمَنْ اَيْقَنَ بِالْقَدَرِ كَيْفَ يَحْزَنُ؟ وَعَجِبْتُ لِمَنِ اخْتَبَرَ الدُّنْيا كَيْفَ يَطْمَئِنُّ اِلَيْها؛
زير ديوار شهرى از شهرها لوحى پيدا شد كه در آن چنين نوشته شده بود: تعجّب مى كنم براى كسى كه به مرگ يقين دارد چطور شادى مى كند، و در شگفتم از كسى كه سرنوشت را قبول دارد چگونه اندوهگين مى شود، و عجب دارم از كسى كه دنيا را آزمايش كرده، باز چگونه به آن اطمينان پيدا مى كند!
[عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 48.]

از از امام حسین (علیه السلام) سؤال شد: چرا خداوند روزه را بر بندگانش واجب کرد؟ امام حسین (علیه السلام) فرمودند:

براى این که ثروتمند سختى گرسنگى را بچشد و در نتیجه از زیادى ثروتش به بیچارگان کمک کند.
[موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام، ح 559]

امام حسین علیه السلام به معاویه فرمودند:
وَاعْلَمْ أَنَّ لِلّهِ تَعالى کِتاباً لایُغادِرُ صَغیرَةً وَلاکَبیرَةً اِلاّ اَحْصاها وَلَیْسَ اللّه ُ بِناسٍ لِأَخْذِکَ بِالْظِنَّةِ، وَقَتْلِکَ اَوْلِیاءَهُ…؛
بدان که خداوند داراى کتابى است که هیچ ریز و درشتى را فرو نمى گذارد، و همه آنها را مى نویسد، و خداوند فراموش نمى کند کارهاى تو را که تنها با گمان، دستگیر مى کنى و دوستان خدا را مى کشى.
[رجال کشى، ص 32.]

امام حسین علیه السّلام در شب عاشورا که لشکر عمرسعد خواست حمله را آغاز کند، به برادرشان حضرت اباالفضل علیه السلام فرمودند:
اِرْجِعْ اِلَیْهِمْ فَاِنْ اسْتَطَعْتَ اَنْ تُؤَخِّرَهُمْ اِلى غَدْوَةٍ وَتَدْفَعَهُمْ عَنّا الْعَشِیَّةَ لَعَلَّنا نُصَلّى لِرَبِّنَا الْلَّیْلَةَ وَنَدْعُوَهُ وَنَسْتَغْفِرَهُ، فَهُوَ یَعْلَمُ اَنِّى قَدْ کُنْتُ اُحِبُّ الصَّلاةَ لَهُ وَتِلاوَةَ کِتابِهِ وَکَثْرَةَ الدُّعاءِ وَالاِسْتِغْفارِ؛
به طرف آنها برو، اگر توانستى آنرا تا فردا تأخیر بینداز و حمله آنها را امشب از ما دفع کن تا این که امشب براى پروردگارمان نماز بخوانیم و دعا کنیم و استغفار کنیم، زیرا خدا مى داند که نماز براى او و تلاوت قرآن و دعاى زیاد و استغفار را دوست دارم.
[موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام، حدیث 392، ح 379.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّه َ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ التُّجّارِ، وَاِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّه َ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبيدِ، وَاِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللّه َ شُكْراً فَتِلْكَ عِبادَةُ الاَْحْرارِ، وَ هِىَ اَفْضَلُ العِبادَةِ؛
گروهى خدا را با علاقه (به پاداش) پرستش مى كنند، اين عبادت تاجران است، گروهى خدا را از روى ترس عبادت مى كنند، اين پرستش بردگان است، و گروهى خدا را بخاطر سپاسگزارى و تشكّر از او پرستش مى كنند، اين عبادت آزادمردان است و آن بهترين عبادت است.
[بحارالانوار، 78، 117. موسوعه كلمات الامام الحسين 748، ح 906.]

امام حسین علیه السّلام فرمودند:
وَيْحَكُمْ يا شِيعَةَ آلِ اَبى سُفْيانَ، اِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دِيْنٌ وَكُنْتُمْ لاتَخافُونَ الْمَعادَ فَكُونُوا اَحْراراً فِى دُنْياكُمْ؛
واى بر شمااى پيروان آل سفيان، اگر دين نداريد و از روز قيامت نمى ترسيد، پس حداقلّ در دنياى خودتان آزادمرد باشيد.
[بحارالانوار، ج 45، ص 51 ـ مقتل خوارزمى، ج 2، ص 33.]

حدیث

احادیث

حدیث معتبر

احادیث معتبر

بانک احادیث