امام باقر علیه السلام فرمودند:
دوست داشتن ما، ایمان است و دشمن داشتنمان، کفر.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
هیچ عبادتى در روز جمعه نزد من دوست داشتنى‏‌تر از صلوات بر پیامبر و آل او نیست.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
سخن ما دل‏‌ها را زنده مى‏‌کند.

محمّد بن‌ مسلم می‌گوید: شنیدم که امام باقر و امام صادق (علیهما السّلام) می‌فرمودند:
همانا خداوندِ متعال به حسین (علیه السّلام) در برابر کشته شدنش پاداش داد که امامت در فرزندانش و شفا در خاکش و اجابت دعا در نزد قبرش باشد و اینکه روزهایی که زائرینش [برای زیارت] می‌آیند و می‌روند از عمرشان محسوب نمی‌گردد. محمّد بن‌ مسلم می‌گوید: پس به امام صادق (علیه السّلام) عرضه داشتم این همه بزرگی و احترام به واسطه‌ی [بزرگداشت] حسین (علیه السّلام) به دست می‌آید ولی به خودش چه خواهد رسید؟ حضرت فرمودند: همانا خداوند او را به پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله) ملحق می‌گرداند و پیوسته با او در درجه و جایگاه او همراه خواهد بود. آن‌گاه امام صادق (علیه السّلام) این آیه را تلاوت فرمودند: و کسانی که گرویده و فرزندانشان آنها را در ایمان پیروی کرده‌اند، فرزندانشان را به آنان ملحق خواهیم کرد.»

امام باقر علیه السلام فرمودند:
چهار هزار فرشته، پریشان و غبار آلوده تا قیام قیامت بر حسین علیه السلام مى‌گِریند. هیچ کس به زیارت او نمى آید، مگر آن که به استقبالش مى‌روند و باز نمى‌گردد مگر آن که بدرقه اش مى‌کنند و بیمار نمى‌شود، جز آن که به عیادتش مى‌روند و نمى‌میرد، جز آن که در کنارش حضور مى‌یابند.

امام باقر علیه السلام - در پاسخ به مردى که پرسش‏ کرد و حضرت پاسخ او را دادند و او گفت: فقها این را نمى‏‌گویند ـ فرمودند:
واى بر تو! آیا هرگز فقیهى دیده‏ اى؟! فقیه حقیقى، کسى است که به دنیا بى‏ اعتنا و به آخرت مشتاق باشد و به سنّت پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله، چنگ در زند.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
اگر مردم مى‏ دانستند در زیارت مزار امام حسین علیه‏ السلام چه فضیلتى است از شوق آن مى‏ مردند.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
مردم مأمور شده‌اند که به زیارت این سنگها (خانه کعبه) آیند و برگرد آن طواف کنند، سپس نزد ما آمده، ولایت و دوستی و همبستگی خویش را با ما عرضه کنند و اعلام کنند که آماده یاری‌اند.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
چه سودی برای کسی که آهنگ زیارت این خانه کند، اگر در او این سه خصلت نباشد؟: یکی تقوا و ورعی که او را از گناهان باز دارد، یکی حلم وبردباری که به وسیله آن خشم خود را مهار کند، و یکی هم حُسن معاشرت و خوشرفتاری با همراهان و همسفران.

راوی گوید: به امام باقر علیه السلام عرض کردم:
چرا کعبه را بیت‌العتیق (خانه آزاد) نامیده‌اند؟ حضرت فرمودند: چونکه کعبه، خانه‌ای آزاد و رها شده از ملکیّت مردم است و احدی مالک آن نیست.