امام باقر علیه‌ السلام فرمودند:
هنگامى که خداوند عقل را آفرید به آن فرمود: «بیا، آمد» سپس گفت: «برو، عقل بازگشت» سپس فرمود: «به عزّت و جلالم سوگند مى خورم! که هیچ مخلوقى بهتر از تو نیافریدم (زیرا) مخاطب اوامر و نواهى من تو هستى، و بر اساس عملکرد تو ثواب یا عقاب مى دهم.»

امام باقر علیه السلام فرمودند:
هنگامى که حضرت مهدى (علیه السلام) ظهور کند خداوند دست خود را (یا دست حضرت مهدى (علیه السلام) را که دست اوست) بر سر مردم مى گذارد و بدین وسیله عقل هاى مردم کامل مى شود و تکامل عقلى پیدا مى کنند.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
یک حدیث که آن را از فردى راستگو فرا مى گیرى، براى تو بهتر است از دنیا و آنچه در آن است.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
پیروان على علیه السلام، ... چون تاریکى شب آنان را فراگیرد، زمین را فرش خود مى‌سازند و پیشانى‌هایشان را بر خاک مى‌گذارند. بسیار سجده مى‌کنند، فراوان اشک مى‌ریزند، فراوان دعا مى‌کنند و فراوان مى‌گریند.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
شب قدر بر ما پوشیده نمى مانَد. فرشتگان در آن شب، گِرد ما مى‌چرخند.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
وصیت کردن حق است و پیامبر (صلّی الله علیه و آله) وصیت کرده است. پس برای هر مسلمانی شایسته است که وصیت کند.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
هر چیزى بهارى دارد و بهار قرآن، ماه رمضان است.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
اگر مرد مومنى را در خانه‌ام افطارى دهم، برایم محبوب‌تر از آن است که فلان تعداد بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنم.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
حضرت على علیه السلام خوش مى‌داشت که با شیر، افطار کند.

امام باقر علیه السلام فرمودند:
پیامبر خدا، هر گاه روزه بود و حلوا (شیرینى) نمى‌یافت، با آب افطار مى‌کرد.