اوّلين كسانى كه به بهشت وارد مى شوند اهل معروفند. و اوّلين كسانى كه به دوزخ مى روند اهل منكرند.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
... وَاَوَّلُ اَهْلِ الْجَنَّةِ دُخُولاً اِلَى الْجَنَّةِ اَهْلُ الْمَعْرُوفِ، وَ اِنَّ اَوَّلَ اَهْلِ النّارِ دُخُولاً اِلَى النّارِ اَهْلُ الْمُنْكَرِ؛

درست ترين نامها، نامى است كه بندگى را برساند، و برترين آنها نام پيامبران است.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اَصْدَقُ الاَسْماءِ ما سُمِّىَ بِالْعُبُودِيَّةِ وَ اَفْضَلُها اَسْماءُ الاَْنْبِياءِ؛

نام تو چيست؟ او پاسخ داد: محمّد.امام باقر(علیه السّلام) سؤال كردند: كنيه ات چيست؟ گفت: على، امام باقر (عليه السلام ) فرمودند:

امام باقرعليه السلام به فرزند خردسالى فرمودند:
مَا اسْمُكَ؟ قالَ: مُحَمَّدٌ، قالَ: بِمَ تُكَنّى؟ قالَ: بِعَلىٍّ فَقالَ اَ بُو جَعْفَرٍ عليه السلام: لَقَدْ احْتَظَرْتَ مِنَ الشَّيْطانِ اِحْتِظارا شَدِيدا، اِنَّ الشَّيْطانِ اِذا سَمِعَ مُنادِيا يُنادى يا مُحَمَّدٌ اَوْ يا عَلِىُّ ذابَ كَما يَذُوبُ الرَّصاصُ؛

آمنه كه به رسول خدا حامله بود ـ در خواب ـ مأمور شد او را احمد نامگذارى كند.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اُمِرَتْ آمِنَةُ ـ اَىْ فِى الْمَنامِ ـ وَ هِىَ حامِلٌ بِرَسُولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله اَنْ تُسَمِّيَهُ اَحْمَدَ؛

رسول خدا (صلى الله عليه و آله) نامهاى زشت مردان و شهرها را تغيير مى داد.

امام باقرعليه السلام از پدرانشان نقل مى كنند كه فرمودند:
اِنَّ رَسُولَ اللّه ِ صلى الله عليه و آله كانَ يُغَيِّرُ الاَسْماءَ الْقَبِيحَةَ فِى الرِّجالِ وَ الْبُلْدانِ؛

مبغوض ترين نامها پيش خدا، حـارث، مالك و خـالد است.

امام باقرعلیه السّلام فرمودند:
اِنَّ اَبْغَضَ الاَْسْماءِ اِلَى اللّه ِ حارِثٌ وَ مالِكٌ وَ خالِدٌ؛

شيطان هنگامى كه نام يكى ازدشمنان ما را كسى صدا كند و او بشنود (ازخوشحالى) به جنب وجوش در مى آيد وفخر مى فروشد.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اِنَّ الشَّيْطانَ اِذا سَمِعَ مُنادِيا يُنادِىِ بِاسْمِ عَدُّوٍ مِنْ اَعْدائِنا اِهْتَزَّ وَاخْتالَ؛

سه نفر داراى حرمت و احترام نيستند: 1 ـ هوسباز بدعتگذار 2 ـ پيشوا و حاكم ستمگر 3 ـ فاسقى كه گناه خود را علنى كند.

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
ثَلاثَةٌ لَيسَت لَهُم حُرمَة: صاحِبُ هَوىً مُبتَدِعٌ، وَالإمامُ الجائِرُ، وَالفاسِقُ المُعلِنُ الفِسقُ؛

هیچ عیدى ـ چه عید قربان و چه عید فطر ـ براى مسلمانان پیش نمى آید مگر اینکه غم و اندوه آل محمد (صلى الله علیه و آله) تازه مى گرد

امام باقر علیه السّلام فرمودند:
مامِنْ عِیْدٍ لِلْمُسْلِمِینَ ـ أَضْحى وَ لا فِطْرٍ ـ اِلاَّ وَ هُوَ یُجَدِّدُ لاِلِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُ اللّه عَلَیهِم فیهِ حُزْنا، قُلْتُ: وَ لِمَ ذلِکَ؟ قالَ علیه السلام: لِأَنَّهُمْ یَرَوْنَ حَقَّهُمْ فِى یَدِ غَیْرِهِمْ؛

يعنى لباسهائى را كه بدانها خود را زينت مى كنيد، در روزهاى عيد و جمعه براى نماز بپوشيد.

امام باقر علیه السّلام فرمودند: در تفسير آيه مباركه: «خذوا زينتكم عند كل مسجد» فرمودند:
أَىْ: خُذُوا ثِيابَكُمُ الَّتى تَتَزَيَّنُونَ بِها لِلصَّلاةِ فِى الْجُمُعاتِ وَالْأَعْيادِ؛