مسیر جاری :
مردى خدمت رسول خدا (صلى الله عليه و آله) آمد و عرض كرد: اى رسول خدا(صلى الله عليه و آله) ، به من وصيّتى كنید، پيامبر اکرم(صلى ا
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اَتى رَسُولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله رَجُلٌ فَقالَ: يا رَسُولَ اللّهِ، اَوْصِنى فَكانَ فِيما اَوْصاهُ اَنْ قالَ: اِلْقَ اَخاكَ بِوَجْهٍ مُنْبَسِطٍ؛
اَتى رَسُولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله رَجُلٌ فَقالَ: يا رَسُولَ اللّهِ، اَوْصِنى فَكانَ فِيما اَوْصاهُ اَنْ قالَ: اِلْقَ اَخاكَ بِوَجْهٍ مُنْبَسِطٍ؛
رسول خدا (صلى الله عليه و آله)، در شب نوبتى عايشه، نزد او بودند. به پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله) عرض كرد: اى رسول خدا، چرا
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
كانَ رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله عِندَ عائشةَ لَيلَتَها ، فقالَت: يا رَسولَ اللّه ، لِمَ تُتعِبُ نَفسَكَ وقد غَفَرَ اللّه ُ لَكَ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وما تأخَّرَ ؟ فقالَ: يا عائشةُ، ألا أكونُ عَبدا شَكورا ؟!
كانَ رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله عِندَ عائشةَ لَيلَتَها ، فقالَت: يا رَسولَ اللّه ، لِمَ تُتعِبُ نَفسَكَ وقد غَفَرَ اللّه ُ لَكَ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وما تأخَّرَ ؟ فقالَ: يا عائشةُ، ألا أكونُ عَبدا شَكورا ؟!
افزايش نعمت از طرف خداوند قطع نمى شود مگر به خاطر ناسپاسى بندگان.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
لا يَنْقَطِعُ الْمزَيدُ مِنَ اللّه ِ حَتَّى يَنْقَطِعَ الشُّكْرُ مِنَ الْعِبادِ؛
لا يَنْقَطِعُ الْمزَيدُ مِنَ اللّه ِ حَتَّى يَنْقَطِعَ الشُّكْرُ مِنَ الْعِبادِ؛
خداوند متعال به موسى بن عمران(علیه السّلام) فرمود: حقّ سپاسگزارى مرا ادا كن، حضرت موسى گفت: پرودگارا چگونه حقّ شكُر تو را انـا
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِمُوسَى بْنِ عِمْرانَ: يا مُوسى اُشْكُرْنِى حَقَّ شُكْرى، قالَ: يا رَبِّ كَيْفَ اَشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ وَالنِّعْمَةُ مِنْكَ، وَالشُّكْرُ عَلَيْها نِعْمَةٌ مِنْكَ؟ فَقالَ اللّهُ تَبارَكَ وَتَعالى: اِذا عَرَفْتَ ذلِكَ مِنّى فَقَدْ شَكَرْتَنى حَقَّ شُكْرى؛
قالَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِمُوسَى بْنِ عِمْرانَ: يا مُوسى اُشْكُرْنِى حَقَّ شُكْرى، قالَ: يا رَبِّ كَيْفَ اَشْكُرُكَ حَقَّ شُكْرِكَ وَالنِّعْمَةُ مِنْكَ، وَالشُّكْرُ عَلَيْها نِعْمَةٌ مِنْكَ؟ فَقالَ اللّهُ تَبارَكَ وَتَعالى: اِذا عَرَفْتَ ذلِكَ مِنّى فَقَدْ شَكَرْتَنى حَقَّ شُكْرى؛
هر كس را كه خداوند، براى او از خودش موعظه كننده اى قرار نداده باشد، به يقين، موعظه هاى مردم هيچ به درد او نخواهد خورد!
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللّه ُ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ واعِظاً، فَإنَّ مَواعِظَ النّاسِ لَنْ تُغْنِىَ عَنْهُ شَيْئاً؛
مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللّه ُ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ واعِظاً، فَإنَّ مَواعِظَ النّاسِ لَنْ تُغْنِىَ عَنْهُ شَيْئاً؛
محبوب ترين كارها نزد خداى متعال، عملى است كه بنده بر آن مداومت و استمرار داشته باشد، هرچند اندك باشد.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
أَحَبُّ الْأَعْمالِ إِلَى اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ مَا دَاوَمَ عَلَيْهِ الْعَبْدُ وَ إِنْ قَلَّ؛
أَحَبُّ الْأَعْمالِ إِلَى اللّه ِ عَزَّ وَجَلَّ مَا دَاوَمَ عَلَيْهِ الْعَبْدُ وَ إِنْ قَلَّ؛
بهشت، آميخته به ناگوارى ها وصبر است. هركس در دنيا بر ناملايمات و سختى ها شكيبايى كند، وارد بهشت مى شود. دوزخ هم آميخته به كامجو
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اَلْجَنَّةُ مَحْفُوفَةٌ بِالْمَكارِهِ وَ الصَّبْرِ، فَمَنْ صَبَرَ عَلَى الْمَكارِهِ فى الدُّنيا دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَ جَهَنـَّمُ مَحْفُوفَةٌ باللَّذّاتِ وَ الشَّهَواتِ، فَمَنْ اَعْطى نَفْسَهُ لَذَّتَها وَ شَهْوَتَها دَخَلَ النّارَ؛
اَلْجَنَّةُ مَحْفُوفَةٌ بِالْمَكارِهِ وَ الصَّبْرِ، فَمَنْ صَبَرَ عَلَى الْمَكارِهِ فى الدُّنيا دَخَلَ الْجَنَّةَ، وَ جَهَنـَّمُ مَحْفُوفَةٌ باللَّذّاتِ وَ الشَّهَواتِ، فَمَنْ اَعْطى نَفْسَهُ لَذَّتَها وَ شَهْوَتَها دَخَلَ النّارَ؛
هرگاه خواستى بدانى خيرى در تو هست يا نه، به دل خودت نگاه كن. اگر ديدى دلت، اهل طاعت خدا را دوست دارد و از گنهكاران بدش مى آيد،
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اِذا اَرَدْتَ اَنْ تَعْلَمَ اَنَّ فيكَ خَيْراً فَانْظُرْ اِلى قَلْبِكَ، فَاِنْ كانَ يُحِبُّ اَهْلَ طاعَهِ اللّه ِ وَيُبْغِضُ اَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَفيكَ خَيْرٌ وَاللّه ُ يُحِبُّكَ، وَاِنْ كانَ يُبْغِضُ اَهْلَ طاعَةِ اللّه ِ وَيُحِبُّ اَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَلَيْسَ فَيكَ خيرٌ وَاللّه ُ يُبْغِضُكَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ اَحَبَّ؛
اِذا اَرَدْتَ اَنْ تَعْلَمَ اَنَّ فيكَ خَيْراً فَانْظُرْ اِلى قَلْبِكَ، فَاِنْ كانَ يُحِبُّ اَهْلَ طاعَهِ اللّه ِ وَيُبْغِضُ اَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَفيكَ خَيْرٌ وَاللّه ُ يُحِبُّكَ، وَاِنْ كانَ يُبْغِضُ اَهْلَ طاعَةِ اللّه ِ وَيُحِبُّ اَهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَلَيْسَ فَيكَ خيرٌ وَاللّه ُ يُبْغِضُكَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ اَحَبَّ؛
خداوند براى هر انسان رزق حلالى را مشخص و حتمى كرده است كه به طور كامل به او خواهد رسيد، و از طرفى رزق حرامى از طريق ديگر به او
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ إلاّ وَ قَدْ فَرَضَ اللّه ُ لَها رِزْقاً حَلالاً، يَأْتيها فى عافِيَةٍ وَ عُرِضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ فَإنْ هِىَ تَناوَلَتْ شَيْئاً مِنَ الحَرامِ قاصَّها مِنَ الحَلالِ الَّذى فَرَضَ لَها وَ عِنْدَاللّه ِ سِواهُما فَضْلٌ كَثيرٌ وَ هُوَ قَولُهُ: « وَ اسئَلُوا اللّه َ مِن فَضْلِهِ»؛ [ سوره نساء آيه 32.]
لَيْسَ مِنْ نَفْسٍ إلاّ وَ قَدْ فَرَضَ اللّه ُ لَها رِزْقاً حَلالاً، يَأْتيها فى عافِيَةٍ وَ عُرِضَ لَها بِالْحَرامِ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ فَإنْ هِىَ تَناوَلَتْ شَيْئاً مِنَ الحَرامِ قاصَّها مِنَ الحَلالِ الَّذى فَرَضَ لَها وَ عِنْدَاللّه ِ سِواهُما فَضْلٌ كَثيرٌ وَ هُوَ قَولُهُ: « وَ اسئَلُوا اللّه َ مِن فَضْلِهِ»؛ [ سوره نساء آيه 32.]
اوّلين كسانى كه به بهشت وارد مى شوند اهل معروفند. و اوّلين كسانى كه به دوزخ مى روند اهل منكرند.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
... وَاَوَّلُ اَهْلِ الْجَنَّةِ دُخُولاً اِلَى الْجَنَّةِ اَهْلُ الْمَعْرُوفِ، وَ اِنَّ اَوَّلَ اَهْلِ النّارِ دُخُولاً اِلَى النّارِ اَهْلُ الْمُنْكَرِ؛
... وَاَوَّلُ اَهْلِ الْجَنَّةِ دُخُولاً اِلَى الْجَنَّةِ اَهْلُ الْمَعْرُوفِ، وَ اِنَّ اَوَّلَ اَهْلِ النّارِ دُخُولاً اِلَى النّارِ اَهْلُ الْمُنْكَرِ؛
گروه بندی
تازه های احادیث
ویژه نامه ها
بیشترین بازدید هفته
تكبر در برابر شخص متكبر عين تواضع است.
دعای حضرت فاطمه زهرا (س) در روز شنبه
ویژگی های مالک اشتر
برخی از شعرا در وادی توهمات هستند
سخن حق را از هر که شنیدى بپذیر اگر چه دشمن و بیگانه باشد و ناحق را از هر که شنیدى نپذیر اگر چه دوست و نزدیک باشد.
كسى كه خود را در معرض تهمت قرار دهد ، نبايد كسى را كه به او گمان بد برد ، سرزنش كند .
برای دنیایت چنان كار كن كه گویا برای همیشه [در این دنیا] خواهی بود. و برای آخرتت [نیز چنان] سعی و تلاش كن كه گویا فردا از دنیا
خدایا در همه کارها عاقبت ما را بخیر کن و ما را از خوارى دنیا و عذاب آخرت نگهدار.
مسلمان كسى است كه مردم از دست و زبان او آسوده باشند و از ما نيست آن كه همسايه اش از شرّ او در امان نباشد .
حدیث ربا بدتر از زنای با محارم