مسیر جاری :
كسى كه در مسير برطرف كردن نياز برادر مسلمانش حركت كند و كوشش نمايد تا آن را به اتمام برساند، خداوند متعال قدمهاى او را در روزى
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
مَنْ مَشى فِى حاجَةٍ لِاَخيهِ الْمُسْلِمِ حَتّى يُتِمَّها اَثْبَتَ اللّه ُ قَدَمَيْهِ يَوْمَ تَزِلُّ الاَقْدامُ؛
مَنْ مَشى فِى حاجَةٍ لِاَخيهِ الْمُسْلِمِ حَتّى يُتِمَّها اَثْبَتَ اللّه ُ قَدَمَيْهِ يَوْمَ تَزِلُّ الاَقْدامُ؛
خداوند تعالى به حضرت موسى وحى كرد: بعضى از بندگان من، با كار نيك، به من نزديك مى شوند و من آنها را وارد بهشت مى كنم، گفته شد: ك
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
أَوْحَى اللّه ُ تَعالى إِلى مُوسى: إِنَّ مِنْ عِبادى مَنْ يَتَقَرَّبُ إِلَىَّ بِالْحَسَنَةِ، فَاُحَكِّمُهُ فِى الْجَـنَّةِ، قالَ: وَما تِلْكَ الْحَسَنَةُ؟ قالَ: تَمْشى فِى حاجَةِ مَؤْمِنٍ؛
أَوْحَى اللّه ُ تَعالى إِلى مُوسى: إِنَّ مِنْ عِبادى مَنْ يَتَقَرَّبُ إِلَىَّ بِالْحَسَنَةِ، فَاُحَكِّمُهُ فِى الْجَـنَّةِ، قالَ: وَما تِلْكَ الْحَسَنَةُ؟ قالَ: تَمْشى فِى حاجَةِ مَؤْمِنٍ؛
آیا بى نیاز نسبت به نیازمند عطوفت و مهربانى مى کند و آیا نیکوکار از خطاکار مى گذرد و در مسائل مالى به همدیگر کمک مى کنند. گفتی
بعضى از اصحاب امام باقرعلیه السلام به ایشان عرض کردند: شیعه در جامعه ما زیاد است. امام فرمودند:
هَلْ یَعْطِفُ الْغَنِىُّ عَلَى الْفَقیرِ؟ وَ یَتَجاوَزُ الْمُحْسِنُ عَنِ الْمُسیءِ وَیَتَواسُونَ؟ قُلْتُ: لا. قالَ علیه السّلام : لَیْسَ هؤُلاءِ الشّیعَةُ، أَلشّیعَةُ مَنْ یَفْعَلْ هکَذا؛
هَلْ یَعْطِفُ الْغَنِىُّ عَلَى الْفَقیرِ؟ وَ یَتَجاوَزُ الْمُحْسِنُ عَنِ الْمُسیءِ وَیَتَواسُونَ؟ قُلْتُ: لا. قالَ علیه السّلام : لَیْسَ هؤُلاءِ الشّیعَةُ، أَلشّیعَةُ مَنْ یَفْعَلْ هکَذا؛
بخشش در راه معصيت و بناحق، اسراف است.
در تفسير علىّ بن ابراهيم قمى و در روايت ابى الجارود از امام باقرعليه السلام نقل شده كه حضرت در مورد آيه «وَالَّذينَ اِذا اَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفوُا وَلَمْ يَقْتُروا» فرمودند:
وَاْلاِسْرافُ اْلاِنْفاقُ فِى الْمَعْصِيَةِ فِى غَيْرِ حَقٍّ؛
وَاْلاِسْرافُ اْلاِنْفاقُ فِى الْمَعْصِيَةِ فِى غَيْرِ حَقٍّ؛
اسراف كنندگان كسانى هستند كه محرمات «گناهان» را جايز مى شمارند و دست به خونريزى مى زنند.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
اَلْمُسْرِفُونَ هُمُ الَّذينَ يَسْتَحِلُّونَ الْمَحارِمَ وَيسْفِكُونَ الدِّماءَ؛
اَلْمُسْرِفُونَ هُمُ الَّذينَ يَسْتَحِلُّونَ الْمَحارِمَ وَيسْفِكُونَ الدِّماءَ؛
بر تو باد به انجام کار خیرى که وسط دو کار بد قرار گرفته و آن دو را از بین مى برد، امام صادق(علیه السلام) سئوال کرد، چگونه چنین
امام باقر علیه السّلام به فرزندشان امام صادق علیه السّلام فرمودند:
یا بُنَىَّ عَلَیْکَ بِالْحَسَنَةِ بَیْنَ السَّیَّئتَیْنِ تَمْحُوهُما قالَ: کَیْفَ ذلِکَ یا اَبَةِ؟ قالَ: مِثْلُ قَوْلهِ؛ «وَالَّذینَ اِذااَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا»
یا بُنَىَّ عَلَیْکَ بِالْحَسَنَةِ بَیْنَ السَّیَّئتَیْنِ تَمْحُوهُما قالَ: کَیْفَ ذلِکَ یا اَبَةِ؟ قالَ: مِثْلُ قَوْلهِ؛ «وَالَّذینَ اِذااَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا»
امام باقر(علیه السلام) از امیرالمؤمنین(علیه السلام) نقل مى فرمایند که ایشان فرمودند: هر که صداى اذان جماعت را بشنود و بدون هیچ
امام باقر علیه السلام از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل مى فرمایند که ایشان فرمودند:
مَنْ سَمِعَ النِّدآءَ فَلَمْ یُجِبْهُ مِنْ غَیْر عِلَّةٍ فَلا صـَلاةَ لـَهُ؛
مَنْ سَمِعَ النِّدآءَ فَلَمْ یُجِبْهُ مِنْ غَیْر عِلَّةٍ فَلا صـَلاةَ لـَهُ؛
به خدا قسم شنيده ام كه ياران پيامبر گرامى (صلى الله عليه و آله) از روز پنجشنبه خود را براى نماز جمعه آماده مى نمودند چون روز جم
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
وَ اللّهِ لَقَدْ بَلَغَنى اَنَّ اَصْحابَ النَّبِىِّ صلى الله عليه و آله كانُوا يَتَجَهَّزُونَ لِلْجُمُعَةِ يَوْمَ الْخَميسِ لاَِنَّهُ يَوْمَ مَضيقٍ عَلَى الْمُسْلِمينَ؛
وَ اللّهِ لَقَدْ بَلَغَنى اَنَّ اَصْحابَ النَّبِىِّ صلى الله عليه و آله كانُوا يَتَجَهَّزُونَ لِلْجُمُعَةِ يَوْمَ الْخَميسِ لاَِنَّهُ يَوْمَ مَضيقٍ عَلَى الْمُسْلِمينَ؛
حضور در نماز جمعه تا فاصله دو فرسخى بر همگان واجب است.[ هر فرسخ شرعى حدود 5/5 كيلومتر است.]
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
تَجِبُ الْجـُمُعَةُ عَلى كُلِّ مَنْ كانَ مِنْها عَلى فَرْسَخَيْنِ؛
تَجِبُ الْجـُمُعَةُ عَلى كُلِّ مَنْ كانَ مِنْها عَلى فَرْسَخَيْنِ؛
هرگاه هفت نفر جمع شدند نماز جمعه واجب مى شود و اين نماز با كمتر از پنج نفر ـ كه يكى از آنها پيش نماز است ـ بر پا نمى شود.
امام باقر علیه السّلام فرمودند:
مَنْ تَجِبُ الْجُمُعَةُ؟ قالَ عليه السلام: تَجِبُ عَلى سَبْعَةِ نَفِرٍ مِنَ الْمُسْلِمينَ وَ لاجُمُعَةَ لِأَقَلَّ مِنْ خَمْسَةٍ مِنَ الْمُسْلِمينَ اَحَدُهُمُ الاِْمامُ؛
مَنْ تَجِبُ الْجُمُعَةُ؟ قالَ عليه السلام: تَجِبُ عَلى سَبْعَةِ نَفِرٍ مِنَ الْمُسْلِمينَ وَ لاجُمُعَةَ لِأَقَلَّ مِنْ خَمْسَةٍ مِنَ الْمُسْلِمينَ اَحَدُهُمُ الاِْمامُ؛
گروه بندی
تازه های احادیث
ویژه نامه ها
بیشترین بازدید هفته
تكبر در برابر شخص متكبر عين تواضع است.
دعای حضرت فاطمه زهرا (س) در روز شنبه
ویژگی های مالک اشتر
برخی از شعرا در وادی توهمات هستند
سخن حق را از هر که شنیدى بپذیر اگر چه دشمن و بیگانه باشد و ناحق را از هر که شنیدى نپذیر اگر چه دوست و نزدیک باشد.
كسى كه خود را در معرض تهمت قرار دهد ، نبايد كسى را كه به او گمان بد برد ، سرزنش كند .
برای دنیایت چنان كار كن كه گویا برای همیشه [در این دنیا] خواهی بود. و برای آخرتت [نیز چنان] سعی و تلاش كن كه گویا فردا از دنیا
خدایا در همه کارها عاقبت ما را بخیر کن و ما را از خوارى دنیا و عذاب آخرت نگهدار.
مسلمان كسى است كه مردم از دست و زبان او آسوده باشند و از ما نيست آن كه همسايه اش از شرّ او در امان نباشد .
حدیث ربا بدتر از زنای با محارم