بخشش در راه معصيت و بناحق، اسراف است.
در تفسير علىّ بن ابراهيم قمى و در روايت ابى الجارود از امام باقرعليه السلام نقل شده كه حضرت در مورد آيه «وَالَّذينَ اِذا اَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفوُا وَلَمْ يَقْتُروا» فرمودند:
وَاْلاِسْرافُ اْلاِنْفاقُ فِى الْمَعْصِيَةِ فِى غَيْرِ حَقٍّ؛
بخشش در راه معصيت و بناحق، اسراف است.
تفسير نورالثقلين، ج 4؛ سوره فرقان، ص 67 .