ویتامین درمانی (بخش اول)

ویتامین ها؛ سوختی اساسی برای بدن انسان
 

چکیده : امروزه در جهان اهمیت زیادی به نوع تغذیه و شیوه های آموزشی آن داده می شود. هدف اصلی تغذیه استفاده از شش گروه مواد مغذی و رساندن آن به بدن است.از جمله مهمترین مواد مغذی، ویتامین ها هستند که در نبود آن ها سوخت وساز طبیعی بدن انجام نمی شود و بدن نمی تواند به آن سطح از انرژی مورد نیاز خود برسد.

تعداد کلمات: 600 کلمه / زمان تقریبی مطالعه 3 دقیقه

مقدمه
امروزه در جهان اهمیت زیادی به نوع تغذیه و شیوه های آموزشی آن داده می شود.  هدف اصلی تغذیه استفاده از شش گروه مواد مغذی و رساندن آن به بدن است. مواد مغذی شامل ویتامین ها، پروتیئن ها، کربوهیدرات ها، چربی ها  و مواد معدنی می شوند که اگر افراد از این گروه ها در رژیم غذایی خود استفاده کنند می توانند، مطمئن باشند که تغذیه ای صحیح درپیش گرفته اند. در واقع تغذیه صحیح یعنی رعایت دو اصل تعادل و تنوع در برنامه غذایی روزانه. تعادل به معنی مصرف مقدار کافی از مواد مورد نیاز برای حفظ سلامت بدن است و تنوع یعنی مصرف انواع مختلف مواد غذایی که در گرو های اصلی غذایی معرفی می شوند. از جمله مهمترین مواد مغذی، ویتامین ها هستند که در نبود آن ها سوخت وساز طبیعی بدن انجام نمی شود و بدن نمی تواند به آن سطح از انرژی مورد نیاز برسد. در این سلسله مقالات سعی داریم شما را با انواع ویتامین ها، فواید و طریقه مصرف صحیح آن ها آشنا کنیم تا بتوانید در جهت حفظ تندرستی از آن ها بهره مند شوید.
 

ویتامین ها ترکیبات آلی(1) هستند که بدن برای سوخت وساز، رشد و نمو و تندرستی نیاز به آن ها دارد؛ در واقع همان طور که یک موتور برای حرکت به سوخت کافی نیاز دارد، بدن انسان نیز برای عملکرد درست، به ویتامین ها نیاز دارد. ویتامین ها باعث جذب مواد نشاسته ای، پروتیئن و کربوهیدرات ها می شود. اگر بدن دچار کمبود ویتامین شود می توان این کمبود را علاوه بر مواد غذایی از طریق مکمل های غذایی نیز، زیر نظر پزشک جبران کرد. ویتامین ها نقش مهمی در ساخت سلول ها و سلامن اندام های بدن مانند استخوان ها، سیستم ایمنی و عصبی دارند.
 

بشر از مدت ها پیش به ارزش غذایی برخی مواد خوراکی آگاهی داشت. به عنوان نمونه مصریان قدیم می دانستند که خوردن جگر حیوانات می تواند در معالجه بیماری شب کوری کمک کند. امروزه بشر به این نکته پی برده است که جگر حاوی ویتامین A است که باعث تقویت بینایی میشود.
کشف ویتامین C نیز مربوط به مسافرت های دریایی عصر رنسانس است. در مسافرت های طولانی دریانوردان به میو ها و سبزیجات تازه دسترسی نداشتند؛ به همین دلیل به بیماری مرموزی مبتلا می شدند که علائمی مانند خستگی مزمن و مفرط، پوسیدگی و ریختن دندان ها، ورم بثه ها و خونریزی در نقاط مختلف بدن داشت. در سال 1747 جراح اسکاتلندی به نام «جیمز لند» کشف کرد که مرکبات به درمان این بیماری مرموز یعنی «اسکوربت» کمک می کند و باعث بهبودی آن می شود. در اواخر دهه 1800 و اوایل 1900میلادی، بیماری دیگری در مناطق گرمسیری شیوع پیدا کرد که به آن «بری بری می گفتند» که در واقع بر اثر کمبود ویتامین B ایجاد می شود. بیش از یک قرن طول کشید تا یک پزشک انگلیسی به نام «ویلیام فلچر» توانست این ویتامین را کشف کند.  همچنین در اوایل دهه 1900 سایر ویتامین ها کشف شدند. در حال حاضر 13 ویتامین کشف شده که  4 نمونه از آن ها محلول در چربی و 9 نمونه دیگر محلول در آب هستند.

ادامه دارد...

پی نوشت:
ترکیبات آلی به هر نوع ماده و ترکیب شیمیایی که در مولکول های خود دارای کربن باشد می گویند.

منابع :
سلیمی، طاهره؛ (1395) ویتامین درمانی، قم، ناشر ابتکار دانش، چاپ اول
نشریه دنیای تغذیه، شماره 87