طبيعت بکر ... درياچه ي اُوان
دامنه ي کوه سرسبز و مملو از انواع گل ها و گياهان کوهي ، به خصوص ريواس است و هرچند در اين فصل ريواس ها پير شده اند اما هر چه بالاتر مي رويم ريواس هاي جوان تر ديده مي شوند و ما را بي بهره نمي گذارند . حدود ساعت 18/50 به چشمه ي آبي مي رسيم که در کنار آن چادر عشاير واقع شده است .
بزرگترين و زيباترين درياچه ي منطقه قزوين درياچه ي اوان نام دارد که به فاصله ي هفتاد و پنچ کيلومتري شهر قزوين در جاده قزوين ، معلم کلايه قرار گرفته است . اين درياچه با مساحتي کمتر از شش هکتار داراي آب شيرين است . طول آن در طويل ترين قسمت 325 متر و عرض آن 275 متر و عمق آن از يک تا بيست متر در نوسان است .
آب درياچه از طريق چشمه هاي کف درياچه و نزولات آسماني تامين مي شود و غليان دايمي آن باعث صافي و زلالي آب درياچه شده است . از سرزير آب درياچه نيز رود کوچکي تشکيل مي شود که آب مورد استفاده کشاورزان روستاهاي کوشک و آيين است . در تابستان اين درياچه محل ماهيگيري ، آب تني و قايق سواري و در پاييز مامن پرندگان مهاجر مانند قو ، غاز ، مرغابي و در زمستان با توجه به برودت هوا و يخ زدن سطح آن قابل اسکي راني است .
غير از گونه هاي درختي دست کاشت مانند بيد ، چنار ، تبريزي ، سيب ، آلبالو ، گيلاس ، سنجد ، فندق و گردو ، گياهان علفي مانند گون ، کنگر ، شيرين بيان و گونه هاي مختلف ديگر از خانواده ي گرامينه و لگومينيوزه هم در حوزه ي آبخيز اوان وجود دارند . از گياهان داخل درياچه هم مي توان به ني بن در آب و گياهان غوطه ور خوشاب و چنگال آبي اشاره کرد .
از گونه هاي جانوري اطراف اوان مي توان به کل و بز ( که به علت شکار بي رويه و تخريب زيستگاه آنان کاهش چشمگيري يافته اند ) پلنگ ، خرس قهوه اي ، روباه ، شغال ، گرگ ، گراز ، شنگ ، سياه گوش (گربه ي وحشي ) ، انواع عقاب ها ، دال ، دليچه ، شاهين ، جغد ، کبک ، فاخته ، دارکوب ، سبزقبا ، زاغي و انواع گنجشک سانان ، قورباغه ، لاک پشت و خرچنگ اشاره کرد . انواع ماهي از جمله قزل آلاي رنگين ، کپور و اردک ماهي نيز در آب اوان زندگي مي کنند .
يکشنبه 13 خرداد 1386 ساعت 10 شب از اصفهان به سمت قزوين حرکت مي کنيم . مسير برنامه ريزي شده براي کوهپيمايي از درياچه اوان آغاز مي شود و قرار است به روستاي جواهرده خاتمه يابد . اين درياچه کوچک در کنار روستاي اوان در دامنه ي جنوبي کوه خشچال با ارتفاع 1800 متر از سطح دريا و در 46 کيلومتري شمال شرقي قزوين قرار دارد .
وارد روستا مي شويم و پس از خريد در روستا و صرف ناهار در بالاي ده ، ساعت 14/30 بعدازظهر مسير خود را در کنار رودخانه اي که از دره زير خشچال سرازير مي شود آغاز مي کنيم . البته طبق نقشه نبايد از کف دره حرکت کنيم اما به توصيه ي روستائيان مسير کنار رود را انتخاب کرديم . از رودخانه عبور مي کنيم و در دامنه ي غربي دره شروع به ارتفاع گرفتن مي کنيم تا به مالرويي در زير يال غربي دره برسيم . از اينجا درياچه و روستاي اوان در جنوب و قله خشچال در شمال شرقي ما به خوبي نمايان هستند .
دامنه ي کوه سرسبز و مملو از انواع گل ها و گياهان کوهي ، به خصوص ريواس است و هر چند در اين فصل ريواس ها پير شده اند ما هرچه بالاتر مي رويم ريواس هاي جوان تر ديده مي شوند و ما را بي بهره نمي گذارند . حدود ساعت 18:50 به چشمه آبي مي رسيم که در کنار آن چادر عشاير واقع شده است . البته به جهت زيبايي منطقه و عکاسي دوستان ، مسير به کندي طي شد . ارتفاع چشمه از سطح دريا حدود 2650 متر است و ما در حدود 11 کيلومتر از مسير را طي کرده ايم . شب را در نزديکي چشمه مي گذرانيم . حدود ساعت 4 صبح مه و باران شروع مي شود و ما تا ساعت 9/30 منتظر باز شدن هوا مي شويم . هوا هنوز ابر است ولي باران نمي بارد و گروه پس از صرف صبحانه به مسير خود ادامه مي دهد . مسير لطافت خاصي دارد و ما در مالرويي در ميان گياهان کوهي حرکت مي کنيم . در سمت شرقمان و در دوره اي که از زير قله خشچال شروع مي شود آبشاري سرازير است که آب آن به دره اصلي که ما در بالاي آن قرار داريم مي ريزد .چند چشمه و جويبار کوچک را پشت سر مي گذاريم تا به انتهاي دره برسيم . اينجا در زير گرده سمت غرب خشچال محل آغل گوسفندان است که البته هنوز به اينجا نيامده اند . ساعت 13:40 است . پس از صرف ناهار براي دور زدن کوه به سمت گردنه حرکت مي کنيم که ناگهان هوا باراني مي شود و به خاطر مه شديد و رعد و برق هاي خطرناک به اجبار پايين آمده و در همان محل آغل ها مستقر مي شويم تا هوا صاف شود اما تا نزديکي هاي غروب همچنان باران و مه ادامه دارد و ما مجبور مي شويم شب را همان جا بمانيم . ارتفاع حدود 3100 متر است .
چهارشنبه صبح است و هوا صاف ، ولي زير پايمان روستاي اوان در مه غليظي غرق شده .ساعت 7 حرکت از سر گرفته مي شود و مسير تا ارتفاع 3300 متري بالا مي رود تا به روي گردنه اي برسد . آن طرف هم چند دره ديده مي شود که همگي يکي مي شوند و دره اصلي در امتداد شمال غربي به پيش مي رود . براي رسيدن به ابتداي دره بايد کوه را دور زد .
هنوز برف زيادي بر روي دامنه ها موجود است و همين باعث کندي حرکت مي شود . به سمت روستاي ميج حرکت خود را ادامه مي دهيم . چشمه اي از دل يک تپه به پايين سرازير است که پس از پيوستن به رودي که از دره منتهي به زير قله خشچال مي آيد ، در بالاي روستاي ميج آبشاري زيبا را پديدار ساخته است . پس از صرف ناهار در کنار آبشار ، از ميج خارج مي شويم . جاده خاکي تا اينجا آمده است ولي ما مسير را به سمت روستاي " گيري " و البته در مهي غليظ ، پياده ادامه مي دهيم . شب را در جايي نرسيده به گيري سپري مي کنيم . براي رفتن به جواهر ده بايد به گيري رفته و سپس به سمت شمال غربي حرکت کنيم ولي به خاطر باران هاي دو شب قبل از برنامه عقب افتاده ايم و وقت رفتن به جواهر ده را نداريم . صبح هنگام پس از پشت سر گذاشتن گيري به جاده آسفالت مي رسيم که از آنجا با يک نيسان خودمان را به چابکسر رسانده و راه بازگشت به اصفهان را در پيش مي گيريم .
منبع:ماهنامه ي بين المللي هنر پارسي ،شماره17
/س
بزرگترين و زيباترين درياچه ي منطقه قزوين درياچه ي اوان نام دارد که به فاصله ي هفتاد و پنچ کيلومتري شهر قزوين در جاده قزوين ، معلم کلايه قرار گرفته است . اين درياچه با مساحتي کمتر از شش هکتار داراي آب شيرين است . طول آن در طويل ترين قسمت 325 متر و عرض آن 275 متر و عمق آن از يک تا بيست متر در نوسان است .
آب درياچه از طريق چشمه هاي کف درياچه و نزولات آسماني تامين مي شود و غليان دايمي آن باعث صافي و زلالي آب درياچه شده است . از سرزير آب درياچه نيز رود کوچکي تشکيل مي شود که آب مورد استفاده کشاورزان روستاهاي کوشک و آيين است . در تابستان اين درياچه محل ماهيگيري ، آب تني و قايق سواري و در پاييز مامن پرندگان مهاجر مانند قو ، غاز ، مرغابي و در زمستان با توجه به برودت هوا و يخ زدن سطح آن قابل اسکي راني است .
غير از گونه هاي درختي دست کاشت مانند بيد ، چنار ، تبريزي ، سيب ، آلبالو ، گيلاس ، سنجد ، فندق و گردو ، گياهان علفي مانند گون ، کنگر ، شيرين بيان و گونه هاي مختلف ديگر از خانواده ي گرامينه و لگومينيوزه هم در حوزه ي آبخيز اوان وجود دارند . از گياهان داخل درياچه هم مي توان به ني بن در آب و گياهان غوطه ور خوشاب و چنگال آبي اشاره کرد .
از گونه هاي جانوري اطراف اوان مي توان به کل و بز ( که به علت شکار بي رويه و تخريب زيستگاه آنان کاهش چشمگيري يافته اند ) پلنگ ، خرس قهوه اي ، روباه ، شغال ، گرگ ، گراز ، شنگ ، سياه گوش (گربه ي وحشي ) ، انواع عقاب ها ، دال ، دليچه ، شاهين ، جغد ، کبک ، فاخته ، دارکوب ، سبزقبا ، زاغي و انواع گنجشک سانان ، قورباغه ، لاک پشت و خرچنگ اشاره کرد . انواع ماهي از جمله قزل آلاي رنگين ، کپور و اردک ماهي نيز در آب اوان زندگي مي کنند .
يکشنبه 13 خرداد 1386 ساعت 10 شب از اصفهان به سمت قزوين حرکت مي کنيم . مسير برنامه ريزي شده براي کوهپيمايي از درياچه اوان آغاز مي شود و قرار است به روستاي جواهرده خاتمه يابد . اين درياچه کوچک در کنار روستاي اوان در دامنه ي جنوبي کوه خشچال با ارتفاع 1800 متر از سطح دريا و در 46 کيلومتري شمال شرقي قزوين قرار دارد .
وارد روستا مي شويم و پس از خريد در روستا و صرف ناهار در بالاي ده ، ساعت 14/30 بعدازظهر مسير خود را در کنار رودخانه اي که از دره زير خشچال سرازير مي شود آغاز مي کنيم . البته طبق نقشه نبايد از کف دره حرکت کنيم اما به توصيه ي روستائيان مسير کنار رود را انتخاب کرديم . از رودخانه عبور مي کنيم و در دامنه ي غربي دره شروع به ارتفاع گرفتن مي کنيم تا به مالرويي در زير يال غربي دره برسيم . از اينجا درياچه و روستاي اوان در جنوب و قله خشچال در شمال شرقي ما به خوبي نمايان هستند .
دامنه ي کوه سرسبز و مملو از انواع گل ها و گياهان کوهي ، به خصوص ريواس است و هر چند در اين فصل ريواس ها پير شده اند ما هرچه بالاتر مي رويم ريواس هاي جوان تر ديده مي شوند و ما را بي بهره نمي گذارند . حدود ساعت 18:50 به چشمه آبي مي رسيم که در کنار آن چادر عشاير واقع شده است . البته به جهت زيبايي منطقه و عکاسي دوستان ، مسير به کندي طي شد . ارتفاع چشمه از سطح دريا حدود 2650 متر است و ما در حدود 11 کيلومتر از مسير را طي کرده ايم . شب را در نزديکي چشمه مي گذرانيم . حدود ساعت 4 صبح مه و باران شروع مي شود و ما تا ساعت 9/30 منتظر باز شدن هوا مي شويم . هوا هنوز ابر است ولي باران نمي بارد و گروه پس از صرف صبحانه به مسير خود ادامه مي دهد . مسير لطافت خاصي دارد و ما در مالرويي در ميان گياهان کوهي حرکت مي کنيم . در سمت شرقمان و در دوره اي که از زير قله خشچال شروع مي شود آبشاري سرازير است که آب آن به دره اصلي که ما در بالاي آن قرار داريم مي ريزد .چند چشمه و جويبار کوچک را پشت سر مي گذاريم تا به انتهاي دره برسيم . اينجا در زير گرده سمت غرب خشچال محل آغل گوسفندان است که البته هنوز به اينجا نيامده اند . ساعت 13:40 است . پس از صرف ناهار براي دور زدن کوه به سمت گردنه حرکت مي کنيم که ناگهان هوا باراني مي شود و به خاطر مه شديد و رعد و برق هاي خطرناک به اجبار پايين آمده و در همان محل آغل ها مستقر مي شويم تا هوا صاف شود اما تا نزديکي هاي غروب همچنان باران و مه ادامه دارد و ما مجبور مي شويم شب را همان جا بمانيم . ارتفاع حدود 3100 متر است .
چهارشنبه صبح است و هوا صاف ، ولي زير پايمان روستاي اوان در مه غليظي غرق شده .ساعت 7 حرکت از سر گرفته مي شود و مسير تا ارتفاع 3300 متري بالا مي رود تا به روي گردنه اي برسد . آن طرف هم چند دره ديده مي شود که همگي يکي مي شوند و دره اصلي در امتداد شمال غربي به پيش مي رود . براي رسيدن به ابتداي دره بايد کوه را دور زد .
هنوز برف زيادي بر روي دامنه ها موجود است و همين باعث کندي حرکت مي شود . به سمت روستاي ميج حرکت خود را ادامه مي دهيم . چشمه اي از دل يک تپه به پايين سرازير است که پس از پيوستن به رودي که از دره منتهي به زير قله خشچال مي آيد ، در بالاي روستاي ميج آبشاري زيبا را پديدار ساخته است . پس از صرف ناهار در کنار آبشار ، از ميج خارج مي شويم . جاده خاکي تا اينجا آمده است ولي ما مسير را به سمت روستاي " گيري " و البته در مهي غليظ ، پياده ادامه مي دهيم . شب را در جايي نرسيده به گيري سپري مي کنيم . براي رفتن به جواهر ده بايد به گيري رفته و سپس به سمت شمال غربي حرکت کنيم ولي به خاطر باران هاي دو شب قبل از برنامه عقب افتاده ايم و وقت رفتن به جواهر ده را نداريم . صبح هنگام پس از پشت سر گذاشتن گيري به جاده آسفالت مي رسيم که از آنجا با يک نيسان خودمان را به چابکسر رسانده و راه بازگشت به اصفهان را در پيش مي گيريم .
منبع:ماهنامه ي بين المللي هنر پارسي ،شماره17
/س
.jpg "چگونه ماهی تازه را پاک کنیم؟")
