بازدید : 1369

|

تاریخ : چهارشنبه، 3 فروردين 1390

شد آبروي عاشقان از خوي آتش‌ناک تو

شد آبروي عاشقان از خوي آتش‌ناک تو

شاعر : خاقاني

بنشين و بنشان باد خويش اي جان عاشق خاک تو		شد آبروي عاشقان از خوي آتش‌ناک تو
کز بس شکار آويختن فرسوده شد فتراک تو		بس کن ز شور انگيختن وز خون ناحق ريختن
وي قد خوبان خم شده پيش قد چالاک تو		اي قدر ايمان کم شده زان زلف سر درهم شده
روزي نگفتي کاي فلان اينک دل غم‌ناک تو		بردي دل من ناگهان کردي به زلف اندر نهان
روزم به شب بگريخته زان غمزه‌ي بي‌باک تو		اي اسب هجر انگيخته نوشم به زهر آميخته
بر من جهاني مرد و زن بخشوده‌اند الا که تو		مرغان و ماهي در وطن آسوده‌اند الا که من
چون يافتي بگشاي لب کاينک دل صد چاک تو		دل گم شد از من بي‌سبب برکن چراغ و دل طلب
محروم چون ماند اي عجب خاقاني از ترياک تو		دل خستگان را بي‌طلب ترياک‌ها بخشي ز لب

تازه های مقالات

ارسال نظر

نظرات کاربران