که چرخ بارگه احتشام او زيبد | | مدار ملک جهان بر مجاهد الدين است |
که حصن شام و عرب از حسام او زيبد | | امير عادل سلطان دل و خليفه همم |
که صاحب افسر ايران غلام او زيبد | | قباد قلعه ستان قهرمان افسر بخش |
قباد چاوش روز سلام او زيبد | | نه نه قباد مخوان کيقباد خوانش از آنک |
ملک شهي که مجاهد نظام او زيبد | | اتابک است ز بهر نشام گوهر ملک |
که داغ ناصيهي هر دو نام او زيبد | | دوم نظام و سوم جعفر است لا ولله |
جنيبهوار فلک در لگام او زيبد | | فلک جنيبه کش اوست بلکه از سر قدر |
ز عکس خنجر مريخ فام او زيبد | | حلي گردن خورشيد و طوق جيد اسد |
کز اين دو مادت نور و ظلام او زيبد | | جهان به پرچم و طاس و رماح او نازد |
که زيور شه انجم ستام او زيبد | | سوار همتش از عرش مرکبي دارد |
چنان که چرخ رديف دوام او زيبد | | فراخ بال کند عدل تنگ قافيه را |
چنان که عرش به بالاي نام او زيبد | | بلند بال کند جود پست قامت را |
حصار عامه ز انعام عام او زيبد | | طراز خاصه ز اقبال عام او شايد |
مجاهد الدين حرز کرام او زيبد | | اگر زمانه ز نام کرام حرز کند |
امير عادل قائم مقام او زيبد | | هنوز عهد مقامات مهدي ار نرسيد |
حميم دوزخيان قوت کام او زيبد | | کسي که درگه جنت مثال او بگذاشت |
ز خبث آتش و آهن طعام او زيبد | | نعامهاي که به ترک هواي مرغان گفت |
که فرق هشت جنان زير گام او زيبد | | به پاي همت او هفت چرخ شش گام است |
زکات خواه سخاي مدام او زيبد | | روان حاتم طائي و جان معن يمن |
چنان که از صفت ناتمام او زيبد | | مگر که بخل شبي بر کرم شبيخون کرد |
بدان کمين که ز حزم تمام او زيبد | | براند راي مجاهد سپاه بر سر بخل |
چنين غزا صفت انتقام او زيبد | | بريد و بست سر بخل را به تيغ کرم |
که ذوالفقار ظفر در نيام او زيبد | | زمانه حيدر اسلام خواندش پس ازين |
نثر چشمهي حيوان جام او زيبد | | هزار جان سکندر صفات خضر صفا |
به جاي موي سنان بر مسام او زيبد | | اگر تنم نه زبان موي ميکند به ثناش |
که پر نسر فلک بر سهام او زيبد | | به سعي اوست جهانگير گشته سيف الدين |
که گردن ملکان زير وام او زيبد | | منم که گردن من وامدار خدمت اوست |
هزار مرغ چو من بو تمام او زيبد | | هزار فصل بديع است و صد چو فضل ربيع |
که مرغ همت ما صيد دام او زيبد | | ز خسروان جهان خود مجاهد الدين است |
که نفس احمد بختي رام او زيبد | | ز صد هزار خلف يک خلف بود چو حسين |
که کتف احمد جاي زمام او زيبد | | ز صد هزاران بختي يکي نجيب آيد |
بدان صداق که از اهتمام او زيبد | | عروس طبع بر او عقد بستم از سر عقل |
به قيمتي که فزايد خرام او زيبد | | اگر به جود بها بر نهد عروس مرا |
که بکر بخت جوان جفت کام او زيبد | | جهان پير به ناکام و کام بندهي اوست |
که جملگي ممالک به کام او زيبد | | جناب موصل ازو مکهي مبارک باد |
کبوتر حرم است احترام او زيبد | | اگرچه باز سپيد است جان خاقاني |
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}