مرد ره عشق تو از دامن تر ترسد

شاعر : عطار

آن کس که بود نامرد از دادن سر ترسد		مرد ره عشق تو از دامن تر ترسد
نه دل ز خود انديشد نه جان ز خطر ترسد		گر با تو دوصد دريا آتش بودم در ره
مي‌دان که ز پروانه کفر است اگر ترسد		جاني که بر افروزد از شمع جمال تو
در خون جگر ميرد هر کو ز جگر ترسد		جايي که جگر سوزد مردان و جگرخواران
بي وصل تو هر ساعت دل‌سوخته‌تر ترسد		گفتي دلت از هجرم مي‌ترسد و مي‌سوزد
کانکس که خبر دارد از آه سحر ترسد		از آه دل عطار آخر به نمي‌ترسي

#عطار #شعروادب #دیوان اشعار #اشعار عطار نیشابوری

مقالات مرتبط

تازه های مقالات

ارسال نظر

نظرات کاربران