معاشران ز حریف شبانه یاد آرید

معاشران ز حریف شبانه یاد آرید *** حقوق بندگی مخلصانه یاد آرید
به وقت سرخوشی از آه و ناله عشّاق *** به صوت و نغمه چنگ و چغانه یاد آرید
چو لطف باده کند جلوه در رخ ساقی *** ز عاشقان به سرود و ترانه یاد آرید
چو در میان مراد آورید دست امید *** ز عهد صحبت ما در میانه یاد آرید
سمند دولت اگر چند سر کشیده رود *** ز همرهان به سر تازیانه یاد آرید
نمی خورید زمانی غم وفاداران *** ز بی وفایی دور زمانه یاد آرید
به وجه مرحمت ای ساکنان صدر جلال *** ز روی حافظ و این آستانه یاد آرید

1.ای دوستان همدل!از یار یکدل و یکرنگ و دوست هم پیاله ی شبانه ی خود یادی کنید و حقّ خدمت خالصانه ی او و راه و رسم دوستی صمیمانه را به جا آورید.
2.وقتی که محفل و بزم شما گرم است و به شما خوش می گذرد، همراه با نوا و آواز چنگ و چغانه ی مطربان، یادی هم از ما و ناله های عاشقانه ای که می کردیم، بکنید.
3.پس از نوشیدن شراب، هنگامی که صفا و پاکی و سرخی آن در چهره ی زیبای ساقی نمایان گردد و این رخ زیبا برافروخته گردد، با خواندن سرودها و آوازهای مناسب و نواختن نغمه و آهنگی از عاشقان شیدا یاد کنید.
4.آنگاه که با دست امید، آرزو را در آغوش می کشید و به معشوق می رسید، از روزگار دوستی های گذشته و عهد و پیمان آن روزگاران نیز یاد کنید.
5.اگر چه مرکب بخت و اقبال نیک با ناز و گردن افراشته و به سرعت حرکت می کند، ولی شما دوستان و امیران خوشبخت، اگر همه ی کارها بر وفق مرادتان است، در گذرگاه خود از همراهان و خدمت گزاران حتی به سر تازیانه ای یاد کنید و به آنها بخشش و عنایت نمایید.
6.شما که لحظه ای غم عاشقان وفادار را نمی خورید و توجهی به آنها ندارید، دست کم به یاد داشته باشید که گردش روزگار هم روزی نسبت به شما بی وفا و پیمان شکن خواهد بود.
7.ای بزرگان و ساکنان مسند قدرت و شکوه!از روی لطف و بزرگواری از حافظ که بر درگاه جلال و لطف شما به خاک افتاده و انتظار توجه و عنایتی دارد، یادی کنید.