گفتا برون شدی به تماشای ماه نو

تفسیر عرفانی
1. معشوق گفت:تو که برای دیدن ماه نو بیرون آمدی و آن را بر من ترجیح دادی، از هلال ماه ابروان من شرم کن و برو؛ اگر تو به راستی عاشق من بودی، به چیزی جز من نباید فکر می کردی.
2. مدت زیادی است که دل عاشق تو اسیر زلف ما شده؛ پس از نگهداری و رعایت حال دوستان خود غافل مشو و آنها را رها مکن.
3. در مصاف عشق به عقل ناتوان خود اعتماد مکن؛ زیرا که زلف عبیر آمیز و خوشبوی من چندان معطّر است که هزار نافه ی مشکین را به نیم جو، یعنی پشیزی نمی خرد، تا چه رسد به عطر بی خاصیت عقل تو.
4. در این مزرعه ی دنیا هنگامی تخم وفاداری و عشق به بار می نشیند و ثمر می دهد که فصل درو و برداشت محصول فرارسیده باشد؛ در هنگام نیاز و احتیاج می فهمی که مهر و وفا در دنیا وجود ندارد.
5. ای ساقی! شراب بیاور تا بنوشم و در حال مستی پرده از اسرار ستارگان کهن و ماه نو بردارم و آن را فاش سازم.
6. در ابتدای هر ماه، شکل هلال ماه نو، تاج پادشاهی سیامک و ترک کلاه زو را نشان می دهد. تا عبرتی برای بینندگان باشد.
7. ای حافظ! درگاه پیر مغان، جایگاه امن عشق و وفاداری است؛پس درس عشق و محبت را پیش او بخوان و سخنش را با جان و دل بشنو.