نويسنده: عبدالرّحيم ذاکر حسين
راجع به جنگ کره سروده هاي معدودي به زبان فارسي توسط شاعران ايراني سروده شده است.
کره در آتش ( به مناسبت جنگ کره ) (1)
به دست آتش افروزان، کره افتاد در آتش * * * بلاي جنگ برهم زد بساط صلح و آرامشزيکسر ابر نوميدي فکنده سايه بر دل ها * * * ز يک سو سيل بدبختي نهاده رو به افزايش
به گيتي تا هماهنگي نباشد صلح جويان را * * * کجا فرمان ( آتش بش ) کند خاموش اين آتش
جهان شد در هم و برهم از اين ناسازگاري ها * * * طمع ناسازگاران را گريزان سازد از سازش
دم از مغرب زمين کم زن کزان دانش گريزانم * * * که جنگ و جور و خونريزي بود محصول آن دانش
ز باد فتنه گر افتد نهال صلح و آزادي * * * دگر کس اندرين گيتي نبيند روي آسايش
دل آزادگان خون شد از اين بي اعتدالي ها * * * يکي را خار و خس بستر يکي را پرنيان بالش
سعادت رخت بربندد زملکي کاندر آن بيني * * * جوانان در پي عشرت زنان در فکر آرايش
فروغ صبح خوشبختي فروزد سرزميني را * * * که بر آن سرزمين ايمان چو خورشيد افکند تابش
ز کشور شد برون ثروت تهي شد کيسه ي دولت * * * تن فرسوده ي ملّت ز فقر و فاقه در کاهش
به روي خستگان بگشا دَرِ لطف و عنايت را * * * که ايزد بر تو بگشايد دَرِ الطاف و بخشايش
چون ناز و نعمت دنيا نماند جاودان با کس * * * مخواه از سفلگان حاجت مکن از ناکسان خواهش
( رسا ) گوي سعادت را از اين ميدان برد آن کس * * * که چون روشندلان دارد دلي پاکيزه زآلايش
به خلقه کره ؟ (2)
السلام، اي خلق بي بابک کره،اي هراس خصم ناپاک کره،
اي علاج سينه ي چاک کرده،
پاسبان لايق خاک کره!
نان نيکت جاوداني پرچم است،
غيرتت سرمشق خلق عالم است.
محو بد خواهت، يقيني محکم است.
هر چه راند تيغ و بمب افشاند، او،
عزم و روحت را نمي لرزاند او،
هار گشته، زهر مي باراند او،
تا که به زانو، تو را بنشاند او.
ليکن او، در غفلت از يک رنگيت،
عزم و هشياري و هم آهنگيت،
ماند عاجز، پيش زور جنگيت.
دانش دنياي نو، کوشد در اين
تا که آب از جوي نو، نوشد زمين،
ليک غاصب در کره، درخاک چين.
قرن هاي رنج، کرده پايمال،
مي فشاند زهر، بر آب زلال،
تا به عمر مردمان، آيد زوال.
آن شپش سالار، خلّاق الوبا،
آن اميرالعنکبوت بي حيا،
بر کک و ساس وپشه، فرمانروا،
ميکرب امريکي جنس دوپا،
با چنين کشتار، کآنجا مي کند،
مشق غصب کشور ما مي کند،
آزمون ضبط دنيا مي کند.
علم آمريکا، کز آن خون جاري است،
جسم دنيا، مضر بيماري است،
علم نبود، وحشت است و هاري است،
راه دفعش وحدت و بيداري است.
عالم، اکنون چشم خود بگشاده است،
پا به راه دوستي بنهاده است،
در دفاع زندگي آماده است.
اي کوه، بر تانک آمريکايي دد،
چون کند فرزند ايران، راه سد،
شکل تو، در چشم او ظاهر شود
زور بر جسم دليران مي دمد.
صد درود از ما به تو، بر دوستان
اهل هر کشور که همدستي شان
سد شود بر حمله ي آدمخوران!
در کره (3)
آتشي افروخت آمريکا، چو اژدر، در کره، * * * خواست مردم را بسوزاند سراسر، در کره.تشنگي سيم و زر، حرص جهانگيري ببين، * * * کز هزاران ميل ره، آورد لشکر در کره.
وحشي طيّاره ران، در اشک و خون بنمود غرق * * * کودکان را در دهان، پستان مادر، در کره.
در کره، کاري به آمريکا نداد هيچ کس، * * * پس چه کاري دارد اين گرگ ستمگرد در کره؟
تاخت برق آسا، چو هيتلر، همچو او، * * * واپس نشست از دفاع رادمردان دلاور، در کره.
ضدّ اين بيداد نامردانه و کشتار عام * * * وحدت خلق کره، گرديده ياور در کره.
دست بردار از کره، اي ننگ نام آدمي، ورنه، باورکن، به زودي مي نهي سر، در کره.
دور شو، ناکس! چه مي خواهي ز خلق * * * نيست جا بهر سيه کاران بي فر، در کره.
بر حذر باش، اي جهان شرق، کاين دد مي کند * * * آزمون، تسخير کشورهاي خاور، در کره.
ليک، در گاز فشار رادمردان جهان، * * * ديو آمريکا شود، بي شبهه، مضطر، در کره.
مي شود از غرّش خلق زمين، برضدّ ظلم * * * غيرت رزم آوران هر دم فزونتر، در کره.
قوّه ي صلح جهاني، بر عليه زور جنگ * * * هم شود پيروز در چين، هم مظفّر در کره.
پاک سازد از ددان، آن خاک را نيروي خلق، * * * پس، کند قانون انساني مقرّر در کره.
کار آمريکا چنان عبرت شود کز اين به بعد * * * پيش نارد، پوز خود را خوک ديگر در کره.
پي‌نوشت‌ها:
1. قاسم رسا، ديوان کامل، ص 252 – 253.
2. ابواقالسم لاهوتي، ديوان ابوالقاسم لاهوتي، ص 488، 490.
3. همان منبع، صفحات 487 – 488.
ذاکرحسين، عبدالرحيم؛ (1379)، ادبيات ايران پيرامون استعمار و نهضت هاي آزادي بخش، تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، چاپ اول
