سير، دشمن باكتري و ويروس

سير يك گياه علفي دوسانه و چندساله است كه از خواص دارويي زيادي برخوردار است از جمله مهمترين آنها تاثير اين گياه در رفع گرفتگي عضلاني است.
«محمودرضا دادوند» كارشناس گياهان دارويي و عضو پژوهشكده گياهان دارويي جهاد دانشگاهي در خصوص ساير مزاياي اين گياه دارويي در گفت وگو با ايرنا افزود سير در كاهش فشارخون و افزايش گلبول سفيد خون موثر است.
وي گفت: تحقيقات پزشكي نشان داده است كه سير مي تواند بسياري از انواع باكتري ها، برخي از ويروس ها، عفونت هاي قارچي و حتي انگل هاي روده اي را از بين ببرد.
دادوند افزود: سير همچنين بطور سنتي جهت درمان برونشيت مزمن، سرماخوردگي، سياه سرفه و آسم ناشي از برونشيت مصرف مي شود.
اين كارشناس گياهان دارويي در زمينه موارد منع مصرف سير گفت: سير را در دوران شيردهي و بارداري نبايد مصرف كرد.
مهمترين بخش اين گياه كه مصرف دارويي و طبي دارد، هسته آن است ، هر هسته سير از 4 تا 30 دانه تشكيل شده است و وزن هر دانه به حدود يك گرم مي رسد.
عضو پژوهشكده گياهان دارويي جهاد دانشگاهي اضافه كرد: سير در بيشتر نواحي ايران بخصوص در نواحي شمالي كشور مي رويد و ارتفاع ساقه آن به 30 تا 100 سانتيمتر مي رسد.
گلهاي سير به رنگ صورتي كم رنگ يا سبز متمايل به سفيد است كه هر بوته آن هشت تا 20 حبه دارد.
دادوند گفت: يكي از راه هاي مصرف سير استفاده از دانه خشك شده آن به ميزان دو تا چهار گرم بصورت سه بار در روز است.
مصرف خارجي آن باعث تحريك و سوزش پوست بدن شده و ممكن است باعث ايجاد التهاب و تاول شود.
سير عمدتا در درمان نفخ شكم، ورم روده و بعنوان خاصيت كرم كشي بصورت داخلي مصرف مي شود.
سير به عنوان ادويه در غذاهاي گوشتي، سس و سوپ به كار مي رود و بطور گسترده اي در كشورهاي منطقه مديترانه و در شرق استفاده مي شود.
بوي سير كه براي برخي از افراد مشمئزكننده و زننده است، جذب خون مي شود و در نتيجه از طريق تنفس و حتي پوست بدن فرد به مشام مي رسد.
گفته مي شود كارگران ساختماني كه اهرام مصر را مي ساختند براي مراقبت از خود در قبال بيماري ها سير مصرف مي كردند. همچنين گوركنان فرانسوي در اوايل قرن نوزدهم عصاره سير مصرف مي كردند تا از ابتلاي آنها به طاعون كه جان بسياري از انسانها را در اروپا تلف كرد، پيشگيري كند.