درمان هاي جديد جنون افسردگي
مترجم: هاله بهدادفر
منبع:روزنامه کیهان
منبع:روزنامه کیهان
دانشمندان در يك مسابقه تحقيقي جهت روش هاي جديد درمان افسردگي زياد و عدم كنترل جنون افسردگي را مورد آزمايش قرار دادند.
جنون افسردگي يك بيماري است كه مي تواند زندگي فرد را به هم بريزد و باعث خودكشي شود. جنون افسردگي بسيار پيچيده و مرموز است. محققان بيش از نيم قرن است كه از داروي ليتيوم (دارويي براي بهبود ذهن) استفاده مي كنند و داروي ديگري را براي درمان آن پيدا نكرده اند. طبق مطالعه اي كه در ماه مي منتشر شد، جنون افسردگي هنوز به صورت هاي مختلفي مشاهده مي شود. از هر 25فرد بزرگسال آمريكايي 1 نفر دچار جنون افسردگي مي باشد.لازم به ذكر است، تاثير داروهاي رايجي كه به اين بيماري كمك مي كند اغلب كوتاه است. دكتر حسين منجي، از مؤسسه سلامت ذهن گفت، «مطمئناً اين داروها موجب كاهش بيماري مي شوند، اما به اندازه كافي مؤثر نيست و بيماران كاملاً خوب نمي شوند.»
اكنون كسي نمي داند چرا داروي جديد و مناسبي براي اين درمان ابداع نشده است. ضمناً داروهاي غيرمعمولي كه براي اين گونه درمان استفاده مي شود، از جمله داروهايي است كه بيماري Lou Gehrig و بخشي كه موجب ايجاد زمينه الكتريكي اطراف مغز مي شود را درمان مي كند، حتي از داروي تاموكسيفين (Tomoxifin)، داروي سرطان سينه هم براي اين درمان استفاده مي شود.برخي از اين روش ها منطقي و برخي هم از طريق فرضيه تشخيص داده شده است و اخيراً دانشمندان اسنادي بدست آوردند كه ثابت مي كند برخي روزها ممكن است داروها در برابر جنون افسردگي مفيد باشند.
بهترين نمونه نشانه هاي خاص جنون افسردگي اپيسود جنون است، دوره هايي كه فرد داراي انرژي زياد است. اين دوره مي تواند يك هفته يا بيشتر دوام داشته باشد.تامارا، 26 ساله ساكن پيتس برگ، كسي كه چندين سال پيش بيماري اش را تشخيص دادند گفت: «شما مثل ديگران انرژي و ايده هاي بسيار زيادي داريد. بنابراين دوست داريد احساس كنيد، بينشي بسيار روشنفكرانه داشته باشيد، به هر كسي پاسخ دهيد، همچنين نياز به صحبت كردن، تماس گرفتن با تمام دوستان خود داريد، و به سختي مي خوابيد و به همه چيز فكر مي كنيد.» اما جنون مي تواند موجب بي حوصلگي بسيار زياد شود.او گفت، «نيروي زياد باعث شد تا زندگي مشتركي را آغاز كنم، اما اگر كسي نوشابه اي روي من بريزد از كوره درمي روم. اين خصوصيات درست همانند احساسات شما است تنها تفاوت آن شديدتر بودن آن است.»
مخالف جنون افسردگي، اپيسود افسردگي است كه يك هفته يا بيشتر طول مي كشد. افسردگي زندگي انسان را به خاك سياه مي نشاند.هنگامي كه افسرده مي شويد هيچ چيز براي شما جالب نيست. از همه چيز خسته مي شويد... هيچ صحبتي براي شما جالب نيست. تنها كاري كه مي خواهيد انجام دهيد خواب است.
من روزها و روزها مي خوابيدم.تامارا در سال آخر كالج دچار افكار خودكشي شده بود او از ترس به دنبال كسي مي گشت تا به او كمك كند.دكترها معمولاً افسردگي جنون را با انواع داروها مداوا مي كنند از جمله ليتيوم، ضداضطراب كه مي تواند حالت فرد را تنظيم كند و ضد وهم است، البته داروها همراه با روان درماني و آموزش بيماري تأثير بسيار زيادي روي بيمار مي گذارد.دكتر اندرو فيگولين، پروفسور روانپزشك از دانشگاه پيترزبرگ گفت، «تامارا كه از ليتيون و ديگر داروها استفاده مي كند مي گويد، من هم اكنون خوب هستم. او از جمله افراد خوش شانس بود. درمان جنون افسردگي بسيار مشكل است زيرا اپيسود افسردگي بسيار سخت و بسيار مقاوم تر از درمان ضدافسردگي معمولي است.»
او افزود، «بسياري از بيماران نمي توانند مداواي جنون افسردگي را بخاطر تاثيرات حاشيه اي اضافه وزن، بي خوابي، رعشه و حساسيت به دارو تحمل كنند. برخي بيماران نيز داروهاي خود را كنار نمي گذارند و به درمان ادامه مي دهند زيرا موجب بهتر شدن بيماري آنها مي شود. در مطالعه بيماران مداوا شده اي كه در سال گذشته منتشر شد، متوجه شدند حدود 60 درصد در هشت هفته خوب شدند اما تنها نيمي از افراد طي دو سال بهبود پيدا كردند. دكتر اندرو نيرنبرگ، پروفسور روانپزشك دردانشكده هاروارد مديكال گفت: «درمان خيلي خوب انجام گرفت. بدان معنا كه اتاق هاي مخصوص بهبود بسيار زيادي براي اينگونه بيماري ها وجود دارد. پس نياز به درمان هاي جديد داريم.» دكتر گري ساچس محقق جنون افسردگي در بيمارستان دولتي ماساچوست هاروارد گفت: «يك مشكل اساسي وجود دارد. هنگام درمان كساني كه بيماري قلبي مزمن دارند مورد حمله قلبي قرار مي گيرند و آنهايي كه داراي بيماري اساسي جنون افسردگي مزمن هستند دچار اپيسود افسردگي جنون مي شوند و ما واقعا نمي دانيم دليل آن چيست.» منجي گفت: «رمز و پيچيدگي بي نظمي باعث شده دانشمندان درتوسعه داروهاي بي نظمي تلاش كنند. از هنگامي كه ليتيوم براي درمان جنون افسردگي كشف شد بيش از 50 سال مي گذرد، اما آيا دارويي خصوصا براي درمان جنون افسردگي اختراع شده است؟»
برخي از محصولات اخير داروها، مثل ليتيوم بطور شانسي براي درمان بي نظمي بكار برده شده است. محققان NIMH، مورافري و دكتر واين دروتس تجربه اي از داروي آرام بخش كه معمولا براي درمان افرادي كه دريازده و يا ماشين گرفتگي استفاده مي شوند، بدست آورده اند. چند سال پيش آنها در مورد آن كه آيا داروي آرامش بخش مي تواند حافظه را بهبود ببخشد و ميزان توجه را در افراد افسرده بالا ببرد، تحقيق كردند. آنها با اين تحقيق توانستند داروهايي را براي بيماران افسرده بدست آورند. آنها دارو را به داخل عروق بيماران افسرده فرستادند، البته آنها براي مطالعه و هم سعي كردند از دوز درست استفاده كنند. در اين تحقيق آنها متوجه چيز عجيبي شدند. اين بيماران پس از تزريق احساس افسردگي شان در آن شب كمتر شده بود. اين خود يك نتيجه قابل توجه بود، زيرا تاثير اكثر داروهاي ضدافسردگي هفته ها طول مي كشد.
برخي بيماران مي گويند آن بهترين شبي بود كه تاكنون داشته اند، زيرا خيلي خوب خوابيدند و صبح پس از آن كه بيدار شدند افسردگي آنها بسيار كم شده بود. دروتس گفت، در بسياري از موارد بهبودي هفته ها يا ماهها ادامه داشت.
دروتس و فيوري سريعاً تحقيق خود را بر روي آزمايش تأثير دارو بر «خودافسردگي» آغاز كردند. در اكتبر 2006 آنها به نتايجي رسيدند كه مردم را اميدوار كردند. البته آنها در مراحل اول هستند و نتايج به دست آمده از يك گروه بيماري بود كه داراي جنون افسردگي بودند.
دروتس گفت، «اكنون فيوري رياست تحقيق در استفاده از تكه هاي پوست اسكوپولامين (يك آلكالوئيد كولينرژيك كه از گياهان سولاناكووس بدست مي آيد، نمك هيدرو بروميدان به عنوان يك آرامش بخش مغز، ميدرياتيك و سيلكويلژيك استفاده مي شود) برعهده دارد. همان داروي آرامش بخشي كه برخي مسافران هنگام مسافرت براي جلوگيري از حالت تهوع استفاده مي كنند. اين دارو براي درمان جنون افسردگي است كه به خوبي افسردگي معمولي عمل مي كند. البته اكنون مردم نبايد درمان موجود براي افسردگي را روي خود امتحان كنند.»
در سال 2001 كشفيات دور از انتظار و خوشايند و اتفاقي در بيمارستان مك لين واقع در بلمونت، مس بدست آمد. بيماران مبتلا به جنون افسردگي، كساني كه مغزشان را از لحاظ شيمي مورد بررسي قرار گرفت به طور اتفاقي كمي بهبود يافتند. اين بيماران توسط دستيار تحقيق تحت مراقبت قرار گرفتند و دانشمندان نيز دقت بيشتري كردند تا اينكه در سال 2004 نتايج خود را منتشر كردند. آنها بيان كردند زمينه هاي الكتريكي توليد شده توسط مغز ممكن است افسردگي را از بين ببرد. البته هنوز مشخص نشده چگونه اين كار صورت مي گيرد.نتايج به دست آمده با مطالعاتي كه قبلا انجام گرفته بود، متناقض است. اما محققان اكنون شيوه اي را براي تقسيم بندي ابداع كردند كه شبيه به سالني مي باشد كه براي خشك كردن مو زمينه هاي الكتريكي به وجود مي آورند. آنها تصميم گرفتند آزمايشاتي را در اين زمينه انجام دهند.
جدا از شانس، محققان از چند شيوه اي كه براي امكان افزايش درمان بيماري جنون افسردگي استفاده كردند، نتايجي به دست آوردند.لازم به ذكر است، ريلازول (دارويي است كه براي درمانamyotrophic lateral sclerosis استحاله پيشرونده نورون ها كه راه كورتيكو اسپينال و سلول هاي حركتي ساقه مغز و طناب نخاعي را درگير مي كند و باعث نقص نورون هاي حركتي فوقاني و تحتاني مي شود؛ معمولا يك پيش آگهي كشنده در عرض 3-2سال دارد)، اكنون براي درمان از بين بردن بي نظمي بيماري Lou Gehrig استفاده مي شود كه به آن ALS يا سفت شدگي بافت هاي كناري آميوترافي مي گويند.آنها متوجه شدند ريلازول همانند جنون افسردگي موجب افزايش پروتئين خاص در سلول هاي مغز موش شود. منجي گفت، بنابراين محققان سعي كردند ريلازول را به مقدار كمتر به بيماران مبتلا به جنون افسردگي بدهند و تنها به برخي از بيماراني كه واقعاً علايم نااميدي دارند تجويز كنند.
او افزود: «ريلازول توسط سنوفي اونتز (نام شركت داروسازي است) دسته بندي شده است. ريلازول ممكن است براي درمان جنون افسردگي استفاده شود.» او همچنين افزود: «در تحقيق مشابهي كه انجام گرفته است محققان براي توسعه درمان جديد از دارويي استفاده كردند. مطالعه اي كه بر روي موش ها انجام گرفت نشان داد كه ليتيوم و ديگر داروهاي ضد جنون مانع از تأثير يك آنزيم خاص در مغز مي شود. بنابراين داروهاي ديگري كه مانع از آنزيم مي شوند ممكن است در برابر جنون مؤثر باشند.»
بهترين داروي موجود شامل: تاموكسيفين كه جهت عدم سرطان سينه استفاده مي شود، مطمئناً كافي است. تحقيق اخيري كه منجي در يك گروه كوچك بيماران مبتلا به جنون افسردگي انجام داد، متوجه شد كه تاموكسيفين سريعاً جنون را از بين مي برد، او همچنين در ديگر مطالعات صورت گرفته نيز نتايج مشابهي را بدست آورد.
اين دارو ارزش زياد آنزيم را نشان مي دهد و اكنون مانجي سعي مي كند تنها هنگام ضرورت از اين دارو استفاده كند.البته او قصد دارد از تاموكسيفين اجتناب كند زيرا بيشتر براي دفع سرطان سينه زنان استفاده مي شود.دانشمندان مي گويند راه حل واقعي پيدا كردن رموز جنون، افسردگي است در نتيجه هنگامي كه اهداف داروها مشخص مي شود آن را براي تحقيق جديد داخل دي ان ا قرار مي دهند.با توجه به آنكه برخي از نيويوركي ها دچار تغييرات زيادي در جنون افسردگي شده اند، مجلات علمي نتايج اوليه تغيير اساسي در تجزيه دي ان ا را در ماههاي اخير منتشر كردند، آنها با بررسي تمام ژن ها متوجه شدند اختلافات تغييرات ژني مردم را مستعد بيماريهاي خاص مي كند.چنين تحقيقي مي تواند ارتباطات بيولوژي پنهان شده بيماري را آشكار كرده، در نتيجه محققان را بخاطر عدم ترديد در مورد اهداف سرازير نكند.
دكتر فرانسيس مك ماهون، متخصص ژن از NIMH گفت: «در تحقيق جنون افسردگي ما متوجه اشتباهات بسيار زيادي شده ايم، اما اين نوع مطالعات واقعاً به ما فرصت خواهد داد تا از طريق درك بيولوژي بيمار را متقاعد كنيم.»سچز از هاروارد به عنوان فردي موافق بيان مي كند، «من تصور مي كنم بررسي تمام ژن ها حقيقتاً مي تواند پل مهمي براي درمان هاي بهتر باشد.»
او افزود: «مطالعات جديدي كه در آينده در خصوص ژن صورت مي گيرد به ما كمك مي كند تا در طي زندگي خود امكان زيادي براي توسعه در اين زمينه بدست آوريم و بتوانيم افرادي را كه در حال حاضر زندگي مي كنند را درمان كنيم.»
جنون افسردگي يك بيماري است كه مي تواند زندگي فرد را به هم بريزد و باعث خودكشي شود. جنون افسردگي بسيار پيچيده و مرموز است. محققان بيش از نيم قرن است كه از داروي ليتيوم (دارويي براي بهبود ذهن) استفاده مي كنند و داروي ديگري را براي درمان آن پيدا نكرده اند. طبق مطالعه اي كه در ماه مي منتشر شد، جنون افسردگي هنوز به صورت هاي مختلفي مشاهده مي شود. از هر 25فرد بزرگسال آمريكايي 1 نفر دچار جنون افسردگي مي باشد.لازم به ذكر است، تاثير داروهاي رايجي كه به اين بيماري كمك مي كند اغلب كوتاه است. دكتر حسين منجي، از مؤسسه سلامت ذهن گفت، «مطمئناً اين داروها موجب كاهش بيماري مي شوند، اما به اندازه كافي مؤثر نيست و بيماران كاملاً خوب نمي شوند.»
اكنون كسي نمي داند چرا داروي جديد و مناسبي براي اين درمان ابداع نشده است. ضمناً داروهاي غيرمعمولي كه براي اين گونه درمان استفاده مي شود، از جمله داروهايي است كه بيماري Lou Gehrig و بخشي كه موجب ايجاد زمينه الكتريكي اطراف مغز مي شود را درمان مي كند، حتي از داروي تاموكسيفين (Tomoxifin)، داروي سرطان سينه هم براي اين درمان استفاده مي شود.برخي از اين روش ها منطقي و برخي هم از طريق فرضيه تشخيص داده شده است و اخيراً دانشمندان اسنادي بدست آوردند كه ثابت مي كند برخي روزها ممكن است داروها در برابر جنون افسردگي مفيد باشند.
بهترين نمونه نشانه هاي خاص جنون افسردگي اپيسود جنون است، دوره هايي كه فرد داراي انرژي زياد است. اين دوره مي تواند يك هفته يا بيشتر دوام داشته باشد.تامارا، 26 ساله ساكن پيتس برگ، كسي كه چندين سال پيش بيماري اش را تشخيص دادند گفت: «شما مثل ديگران انرژي و ايده هاي بسيار زيادي داريد. بنابراين دوست داريد احساس كنيد، بينشي بسيار روشنفكرانه داشته باشيد، به هر كسي پاسخ دهيد، همچنين نياز به صحبت كردن، تماس گرفتن با تمام دوستان خود داريد، و به سختي مي خوابيد و به همه چيز فكر مي كنيد.» اما جنون مي تواند موجب بي حوصلگي بسيار زياد شود.او گفت، «نيروي زياد باعث شد تا زندگي مشتركي را آغاز كنم، اما اگر كسي نوشابه اي روي من بريزد از كوره درمي روم. اين خصوصيات درست همانند احساسات شما است تنها تفاوت آن شديدتر بودن آن است.»
مخالف جنون افسردگي، اپيسود افسردگي است كه يك هفته يا بيشتر طول مي كشد. افسردگي زندگي انسان را به خاك سياه مي نشاند.هنگامي كه افسرده مي شويد هيچ چيز براي شما جالب نيست. از همه چيز خسته مي شويد... هيچ صحبتي براي شما جالب نيست. تنها كاري كه مي خواهيد انجام دهيد خواب است.
من روزها و روزها مي خوابيدم.تامارا در سال آخر كالج دچار افكار خودكشي شده بود او از ترس به دنبال كسي مي گشت تا به او كمك كند.دكترها معمولاً افسردگي جنون را با انواع داروها مداوا مي كنند از جمله ليتيوم، ضداضطراب كه مي تواند حالت فرد را تنظيم كند و ضد وهم است، البته داروها همراه با روان درماني و آموزش بيماري تأثير بسيار زيادي روي بيمار مي گذارد.دكتر اندرو فيگولين، پروفسور روانپزشك از دانشگاه پيترزبرگ گفت، «تامارا كه از ليتيون و ديگر داروها استفاده مي كند مي گويد، من هم اكنون خوب هستم. او از جمله افراد خوش شانس بود. درمان جنون افسردگي بسيار مشكل است زيرا اپيسود افسردگي بسيار سخت و بسيار مقاوم تر از درمان ضدافسردگي معمولي است.»
او افزود، «بسياري از بيماران نمي توانند مداواي جنون افسردگي را بخاطر تاثيرات حاشيه اي اضافه وزن، بي خوابي، رعشه و حساسيت به دارو تحمل كنند. برخي بيماران نيز داروهاي خود را كنار نمي گذارند و به درمان ادامه مي دهند زيرا موجب بهتر شدن بيماري آنها مي شود. در مطالعه بيماران مداوا شده اي كه در سال گذشته منتشر شد، متوجه شدند حدود 60 درصد در هشت هفته خوب شدند اما تنها نيمي از افراد طي دو سال بهبود پيدا كردند. دكتر اندرو نيرنبرگ، پروفسور روانپزشك دردانشكده هاروارد مديكال گفت: «درمان خيلي خوب انجام گرفت. بدان معنا كه اتاق هاي مخصوص بهبود بسيار زيادي براي اينگونه بيماري ها وجود دارد. پس نياز به درمان هاي جديد داريم.» دكتر گري ساچس محقق جنون افسردگي در بيمارستان دولتي ماساچوست هاروارد گفت: «يك مشكل اساسي وجود دارد. هنگام درمان كساني كه بيماري قلبي مزمن دارند مورد حمله قلبي قرار مي گيرند و آنهايي كه داراي بيماري اساسي جنون افسردگي مزمن هستند دچار اپيسود افسردگي جنون مي شوند و ما واقعا نمي دانيم دليل آن چيست.» منجي گفت: «رمز و پيچيدگي بي نظمي باعث شده دانشمندان درتوسعه داروهاي بي نظمي تلاش كنند. از هنگامي كه ليتيوم براي درمان جنون افسردگي كشف شد بيش از 50 سال مي گذرد، اما آيا دارويي خصوصا براي درمان جنون افسردگي اختراع شده است؟»
برخي از محصولات اخير داروها، مثل ليتيوم بطور شانسي براي درمان بي نظمي بكار برده شده است. محققان NIMH، مورافري و دكتر واين دروتس تجربه اي از داروي آرام بخش كه معمولا براي درمان افرادي كه دريازده و يا ماشين گرفتگي استفاده مي شوند، بدست آورده اند. چند سال پيش آنها در مورد آن كه آيا داروي آرامش بخش مي تواند حافظه را بهبود ببخشد و ميزان توجه را در افراد افسرده بالا ببرد، تحقيق كردند. آنها با اين تحقيق توانستند داروهايي را براي بيماران افسرده بدست آورند. آنها دارو را به داخل عروق بيماران افسرده فرستادند، البته آنها براي مطالعه و هم سعي كردند از دوز درست استفاده كنند. در اين تحقيق آنها متوجه چيز عجيبي شدند. اين بيماران پس از تزريق احساس افسردگي شان در آن شب كمتر شده بود. اين خود يك نتيجه قابل توجه بود، زيرا تاثير اكثر داروهاي ضدافسردگي هفته ها طول مي كشد.
برخي بيماران مي گويند آن بهترين شبي بود كه تاكنون داشته اند، زيرا خيلي خوب خوابيدند و صبح پس از آن كه بيدار شدند افسردگي آنها بسيار كم شده بود. دروتس گفت، در بسياري از موارد بهبودي هفته ها يا ماهها ادامه داشت.
دروتس و فيوري سريعاً تحقيق خود را بر روي آزمايش تأثير دارو بر «خودافسردگي» آغاز كردند. در اكتبر 2006 آنها به نتايجي رسيدند كه مردم را اميدوار كردند. البته آنها در مراحل اول هستند و نتايج به دست آمده از يك گروه بيماري بود كه داراي جنون افسردگي بودند.
دروتس گفت، «اكنون فيوري رياست تحقيق در استفاده از تكه هاي پوست اسكوپولامين (يك آلكالوئيد كولينرژيك كه از گياهان سولاناكووس بدست مي آيد، نمك هيدرو بروميدان به عنوان يك آرامش بخش مغز، ميدرياتيك و سيلكويلژيك استفاده مي شود) برعهده دارد. همان داروي آرامش بخشي كه برخي مسافران هنگام مسافرت براي جلوگيري از حالت تهوع استفاده مي كنند. اين دارو براي درمان جنون افسردگي است كه به خوبي افسردگي معمولي عمل مي كند. البته اكنون مردم نبايد درمان موجود براي افسردگي را روي خود امتحان كنند.»
در سال 2001 كشفيات دور از انتظار و خوشايند و اتفاقي در بيمارستان مك لين واقع در بلمونت، مس بدست آمد. بيماران مبتلا به جنون افسردگي، كساني كه مغزشان را از لحاظ شيمي مورد بررسي قرار گرفت به طور اتفاقي كمي بهبود يافتند. اين بيماران توسط دستيار تحقيق تحت مراقبت قرار گرفتند و دانشمندان نيز دقت بيشتري كردند تا اينكه در سال 2004 نتايج خود را منتشر كردند. آنها بيان كردند زمينه هاي الكتريكي توليد شده توسط مغز ممكن است افسردگي را از بين ببرد. البته هنوز مشخص نشده چگونه اين كار صورت مي گيرد.نتايج به دست آمده با مطالعاتي كه قبلا انجام گرفته بود، متناقض است. اما محققان اكنون شيوه اي را براي تقسيم بندي ابداع كردند كه شبيه به سالني مي باشد كه براي خشك كردن مو زمينه هاي الكتريكي به وجود مي آورند. آنها تصميم گرفتند آزمايشاتي را در اين زمينه انجام دهند.
جدا از شانس، محققان از چند شيوه اي كه براي امكان افزايش درمان بيماري جنون افسردگي استفاده كردند، نتايجي به دست آوردند.لازم به ذكر است، ريلازول (دارويي است كه براي درمانamyotrophic lateral sclerosis استحاله پيشرونده نورون ها كه راه كورتيكو اسپينال و سلول هاي حركتي ساقه مغز و طناب نخاعي را درگير مي كند و باعث نقص نورون هاي حركتي فوقاني و تحتاني مي شود؛ معمولا يك پيش آگهي كشنده در عرض 3-2سال دارد)، اكنون براي درمان از بين بردن بي نظمي بيماري Lou Gehrig استفاده مي شود كه به آن ALS يا سفت شدگي بافت هاي كناري آميوترافي مي گويند.آنها متوجه شدند ريلازول همانند جنون افسردگي موجب افزايش پروتئين خاص در سلول هاي مغز موش شود. منجي گفت، بنابراين محققان سعي كردند ريلازول را به مقدار كمتر به بيماران مبتلا به جنون افسردگي بدهند و تنها به برخي از بيماراني كه واقعاً علايم نااميدي دارند تجويز كنند.
او افزود: «ريلازول توسط سنوفي اونتز (نام شركت داروسازي است) دسته بندي شده است. ريلازول ممكن است براي درمان جنون افسردگي استفاده شود.» او همچنين افزود: «در تحقيق مشابهي كه انجام گرفته است محققان براي توسعه درمان جديد از دارويي استفاده كردند. مطالعه اي كه بر روي موش ها انجام گرفت نشان داد كه ليتيوم و ديگر داروهاي ضد جنون مانع از تأثير يك آنزيم خاص در مغز مي شود. بنابراين داروهاي ديگري كه مانع از آنزيم مي شوند ممكن است در برابر جنون مؤثر باشند.»
بهترين داروي موجود شامل: تاموكسيفين كه جهت عدم سرطان سينه استفاده مي شود، مطمئناً كافي است. تحقيق اخيري كه منجي در يك گروه كوچك بيماران مبتلا به جنون افسردگي انجام داد، متوجه شد كه تاموكسيفين سريعاً جنون را از بين مي برد، او همچنين در ديگر مطالعات صورت گرفته نيز نتايج مشابهي را بدست آورد.
اين دارو ارزش زياد آنزيم را نشان مي دهد و اكنون مانجي سعي مي كند تنها هنگام ضرورت از اين دارو استفاده كند.البته او قصد دارد از تاموكسيفين اجتناب كند زيرا بيشتر براي دفع سرطان سينه زنان استفاده مي شود.دانشمندان مي گويند راه حل واقعي پيدا كردن رموز جنون، افسردگي است در نتيجه هنگامي كه اهداف داروها مشخص مي شود آن را براي تحقيق جديد داخل دي ان ا قرار مي دهند.با توجه به آنكه برخي از نيويوركي ها دچار تغييرات زيادي در جنون افسردگي شده اند، مجلات علمي نتايج اوليه تغيير اساسي در تجزيه دي ان ا را در ماههاي اخير منتشر كردند، آنها با بررسي تمام ژن ها متوجه شدند اختلافات تغييرات ژني مردم را مستعد بيماريهاي خاص مي كند.چنين تحقيقي مي تواند ارتباطات بيولوژي پنهان شده بيماري را آشكار كرده، در نتيجه محققان را بخاطر عدم ترديد در مورد اهداف سرازير نكند.
دكتر فرانسيس مك ماهون، متخصص ژن از NIMH گفت: «در تحقيق جنون افسردگي ما متوجه اشتباهات بسيار زيادي شده ايم، اما اين نوع مطالعات واقعاً به ما فرصت خواهد داد تا از طريق درك بيولوژي بيمار را متقاعد كنيم.»سچز از هاروارد به عنوان فردي موافق بيان مي كند، «من تصور مي كنم بررسي تمام ژن ها حقيقتاً مي تواند پل مهمي براي درمان هاي بهتر باشد.»
او افزود: «مطالعات جديدي كه در آينده در خصوص ژن صورت مي گيرد به ما كمك مي كند تا در طي زندگي خود امكان زيادي براي توسعه در اين زمينه بدست آوريم و بتوانيم افرادي را كه در حال حاضر زندگي مي كنند را درمان كنيم.»
